Appels, peren en vrolijke noten

 Je mag appels niet met peren vergelijken zegt men maar ze gaan prima samen, vind ik.

Vorig jaar hebben we een gigantische lading appels en peren geraapt die ik samen tot een soort appel-peren compote heb verwerkt.

Na drie dagen schillen en koken en in porties invriezen kon ik geen appel of peer meer zien maar dat weerhoud ons er niet van om dit jaar hetzelfde tripje weer te gaan maken.

De stoofperen kookte ik in rode wijn met een kaneelstokje, lekker traditioneel en hier en daar gingen er wat appel bij door.
De peren bleven lekker stevig en de appels werden moes. Een heerlijke combi. Af en toe een handjevol rozijnen of cranberries erbij en zo kwam de diepvries vol met een voorraad voor een heel jaar.



 Van alle walnoten die we raapten zijn er inmiddels 10 stuks uitgegroeid tot mini walnotenboompjes. Ze staan veel te dicht op elkaar want we hadden nooit verwacht dat de boompjes zo goed aan zouden slaan.

Omdat we totaal geen ruimte hebben voor 10 bomen had ik naar aanleiding van een schrijfsel van haar beloofd om een boompje te doneren voor in haar sneue tuintje.

Toen rees echter de vraag wanneer dat zou kunnen. Dan google je er wat op los en leer je dat je een walnotenboom mag verplanten als hij in rust is, dus als de blaadjes zijn gevallen, ergens tussen november en april.

Maar je leest dan ook dat bomen diep en breed wortelen (lees- probleem). De miniboompjes staan erg dicht op elkaar, of die een uitgraving gaan overleven is een geheel andere vraag. De boompjes schijnen ook nog eens snel te gaan bloeden en raken dan geinfecteerd.

Wat ook nog bijzonder boeiend is, de bomen hebben het liefst een andere boom nodig mits deze ergens in een straal van een kilometer in de buurt staat. Je hoeft dus niet twee bomen in je tuin. Wat ook niet aan te raden is als je geen grote tuin hebt.

Een notenboom kan wel 25 meter hoog worden.
Ook kan het wel 15 jaar duren voor er een noot verschijnt.
Maar een boom kan  zo´n 150 jaar oud worden, als je de tijd hebt, zal je dus nog 135 jaar noten kunnen eten. (noten zijn erg gezond dus je komt een heel eind als je ze eet).

Juglans is de Latijnse benaming voor Walnoot en is een verbastering van het Romeinse Iovis Glans, wat Jupiters eikel betekent. Dat zijn toch feitjes die erg grappig zijn.
Wat ook erg grappig is, omdat die bomen elkaar van grote afstand bestuiven, kan het maar zo zijn dat je van een gevallen noot, een totaal andere boomsoort krijgt, dan waar de noot afkomt.

Ik heb dus geen idee hoe groot de bomen worden, duurt het 3 of 15 jaar voor er noten aankomen?
Overleven ze de eerste winter?

Ze schijnen het best te gedijen in hun natuurlijke omgeving, tja, hoe breed kan je dat zien?

Zou houden van kleigrond, daarmee zit ik in ieder geval goed. En als we binnen drie jaar emigreren, gaan ze mee terug naar land van herkomst, mits ze dan niet al veel te groot zijn.

Over een paar weken is deze voorraad weer aangevuld en zullen er ongetwijfeld weer een paar ontspruiten. Laat me maar weten of je een paar verse noten wilt om zelf te ervaren of er een boom in jouw tuin gaat groeien.

Nog een fijne bijkomstigheid. De bomen zijn mooi, geven schaduw, noten, mjam mjam (en ubergezond, goed voor je hersenen)en vliegen hebben een gruwelijke hekel aan de geur van de boom en blijven uit de buurt. Je kan dus de hele zomer buiten onder de boom vertoeven zonder dat je wordt lekgeprikt! Misschien kan je je inwrijven met blad van de boom, dat het ook buiten je tuin vliegwerend werkt... Dat zoeken we op... wordt vervolgd.