Back to the start.
Van Rockabilly, shoppen, evenementen, Oldtimers, Kustom Kulture, weer terug naar Super Oldies en daily life, Huishoudelijke medelingen, preppen, lekker eten, onzin en how to survive the madness.
Komend weekend halen we een oude Otten caravan op die we gaan gebruiken om een teardrop van te bouwen.
Hadden we maar een loods, tijd, en nog veel meer tijd.
Wat doen mensen zonder hobby's vraag ik me wel eens af?
Vandaag zullen we de oprit vrij moeten maken want er is plaats nodig voor nieuw projekt.
Schreef ik gister over de plannen van de voortzetting van Super Oldies, naaide daarna een rokje op maat en trok mijn op de markt gekochte topje aan wat dezelfde rood witte blokje had en kreeg ontzettend veel zin om in het zonnnetje op een terrasje van mijn kersverse man, het mooie weer, onze laatste dag zonder kinderen, van elkaar en wat lekker eten te genieten.
Nu kostte dat enige overredingskracht, man is namelijk alweer een week aan het zweten voor de baas en vind mijn kookkunsten van dien aard dat we nooit meer uit eten zouden gaan, maar gelukkig is hij nooit zo moeilijk en zaten we een half uur later in het wonderschone Grou op een terras.
Te zot voor woorden, een dorp 6 kilometer van onze woonplaats en 15 van onze vorige woonplaats en hier hadden we nog nooit gegeten.
We kregen een kaart met niet al te veel keus maar wat er op stond was allemaal zo aanlokkelijk dat we nauwelijks een keus konden maken.
Nu is er iets heel bijzonders als man en ik uit eten gaan, 99 van de 100 keer bestellen we precies hetzelfde, zo ook gisteren. Dat is lastig als je meerdere dingen van de kaart wilt proeven, dus bestelden we verschillende voorgerechten en verschillende nagerechten.
Breekbrood met tapenade aioli en kruidenboter, bruschetta met ham, vijgen en blauwe kaas.
Zo lekker dat we niet van elkaars bord konden proeven want het was al op voor we het in de gaten hadden.
Daarna een overheerlijkverukkelijke varkensnek, al klinkt schweinenacken in deze lekkerder, met mosterdcreme, pancetta en verse friet die ik zelfs lekker vond (ik lust geen patat)met een verse sla. Man, Man, wat was dat lekker!!!!
Het toetje was prima, klonk beter dan het smaakte maar dat lag niet aan het restaurant. Ik had me verheugd op de ananas gedrenkt in rum met kokosijs en verwachtte dat de ananas geflambeerd was waardoor de smaak uitelkaar barst, dat was niet het geval. Aangezien ik absoluut niet van ijs houd om de simpele reden dat ik ijskoud eten (en drinken) verafschuw, vond ik dit wat tegenvallen. De rum proefde ik ook minder dan gehoopt en de gore kwak slagroom verpestte de smaak van het kokosijs.
Gelukkig was het warm genoeg op het terras dat het ijs in gestaag tempo smolt dus was het prima in te nemen.
Hoe het frozen yoghurt toetje van man smaakte weet ik niet want dat was al weg voor ik op de helft van mijn bordje was.
Zo smullend van het eten en nagenietend met een dubbele espresso, die ook standaard in tweevoud word besteld na het eten, zagen we een Chevy Suburban rijden.
Man merkte droog op: " Hmm, van het geld waar ik nu auto van rijdt, kan ik ook wel een Amerikaan rijden".
Precies mijn idee!
Onlangs moesten we twee andere auto's aanschaffen omdat 1 op was en 2 niet betrouwbaar genoeg voor vakantie.
Auto 1, die was vervangen, kreeg meteen kuren en waren we 4 weken kwijt.
We reden een poosje in auto 2 en mistten een auto met trekhaak.
Omdat auto 1 ook niet zuinig is, schafte ik een bestelauto aan voor de zaak.
Zo besloten we gister, dat een amerikaan met dikke laadruimte, eventueel slaapruimte, met daarnaast het zuinige autootje 2 op hetzelfde neerkomt als nu drie auto's.
De Biod Bambi hebben we dit jaar niet uit de stalling gehad en achter een Amerikaan, als we al een caravan willen, komt een zelfbouw druppel. Een rijdend bed met keuken aan de buitenkant. We hebben ook nog een DE Waard en 4 aftandse festival tentjes.
Hoeveel ruimte heeft een mens nodig.
Een mini autootje met een klein tentje bleek meer dan genoeg dit jaar.
Dus.
Auto's 1 en 3 en caravan gaan op het net.
Auto twee blijft.
En wij gaan kijken naar een vette Amerikaan met laadruimte, belastingvrij, waar de de Waard in kan en voor kleine tripjes hebben we een zuinige auto met festivaltentjes.
De Ford 54 Customline wordt verder gecustimized en met de tijd komt daar de zelfbouwdruppel achter, volledig in style.
Wat een genot om na jaren van afbraak, stress en alleen maar dromen over hoe je iets wil, weer iets kan opbouwen en daarmee op een en dezelfde lijn zit.
