Super Oldies got married

28 mei 2014 liep ik in de kringloop tegen een trouwjurk aan, voor de grap paste ik deze en ik was verkocht. De trouwplannen lagen nog ergens op de plank en een datum was nog niet bekend. Door het enthousiasme van spontane dames die vroegen of ik ging trouwen, waarop ik zei;' tja dat is wel de bedoeling, een keer', heb ik de jurk gekocht en meegenomen. Maar ik wilde helemaal niet in een echte jurk trouwen, statig en niet kunnen bewegen, me ongemakkelijk voelen met een lange sleep en toeters en bellen, bah niks voor mij. Maar die jurk was wel geweldig. Omdat ik ook geen plek had voor de jurk en deze officieel niet gezien hoort voor de bruiloft, stalde ik deze bij mijn moeder. Uiteraard krijg je dan de vraag; ' wanneer zal het gaan gebeuren?' Waarop we lukraak een datum bedachten, het zou 15-05-15 worden. Mooie datum, precies tussen onze verjaardagen en 5 jaar nadat we elkaar voor het eerst weer tegenkwamen. Met deze datum in het achterhoofd moest er eerst nog heel veel gebeuren en lag de jurk op het logeerbed te wachten tot we zaken rondom het huis en andere toestanden konden afronden.

Eind februari was het zover, we hadden de papieren rond en konden de datum gaan vastleggen. Eerst de lokatie bespreken en de Band, dat was toch uiteindelijk het belangrijkste. De band kon...YES, echter de lokatie was bezet..... Bummer. Andere lokatie was eigenlijk geen optie. Op een afstand van 100 meter van ons huis staat een prachtige oude kerk die dienst doet als multifunctioneel centrum, een podium, een bar en officiele trouwlokatie. Dan wonen we ook nog eens in een geweldig dorp waar alle buren ook op het feest komen dus dan rest er niks dan de datum verschuiven. Dit gaf een paar extra weken om nog eens goed na te denken over de JURK. Ik zou deze alleen tijdens de ceremonie dragen en dan in de avond een rockabilly swingdress aan. Maar waarom niet de schaar in de jurk en daar een swingdress van maken? Met een moeder die coupeuse is moet dat niet heel erg moeilijk zijn. En zo ging de schaar in de jurk.

Na wat passen en meten, bijpassend jasje en handschoenen en tasje, nieuwe schoenen, fifties petticoat en bijpassende outfit voor man, waren we er 29 mei helemaal klaar voor. Precies een jaar na aanschaf van de jurk.

Het weer was dan niet zo zonnig, als het hele dorp de vlag voor je uithangt, dan schijnt het zonnetje echt wel en warm krijg je het daar ook van.

Dolle pret met fotoreportage

Vrouwen en auto's!

Mooi gefixt

En de dress was swingend!

The Surphonics hebben geweldig gespeeld en waarlijk iedereen ging uit zijn/haar dak en van jong tot oud is er geswingd en genoten. We hadden gevraagd om in kleding van 50' te komen en een vriendelijk verzoek op deze avond geen facebook. Ik heb geen mobieltje gezien en het was echt ouderwets gezellig zonder starende robots die in een andere dimensie verkeren. Het plezier van iedereen en de ontzettend leuke outfits was een grandioos kado!

Met dank aan Petra Beenhackker voor de foto's, Robert voor de auto, the Surphonics voor het super optreden, het beheer van de Bidler voor de lokatie en goede service, de plaatselijke slager die op koopavond om 5 uur de winkel sloot om voor ons de barbeque te verzorgen, de buren voor de vlaggen, en alle gasten voor het maken van deze fantastische dag!

Wil je ook een bruiloft op jouw manier en je niet gek laten maken door wat "hoort" of allerlei goedbedoelde adviezen waardoor je helemaal panisch wordt? Dan raad ik je onderstaand boekje aan, leuke tips en trouwen zoals jij dat wilt!