Vandaag is groen

Bericht door Super Oldies.

De bijl is de nieuwe ananas

De bijl is de nieuwe ananas, na ' geel is het nieuwe roze' is dit wel de meest stupide uitspraak die ik in tijden heb gehoord, maar goed.
Volgens mode en trendblad Elle wonen moest iedereen een gouden ananas hebben om er vorig jaar bij te horen in interieur land. En schijnt het dit jaar een stuk oud gereedschap te moeten worden.
Dat laatste vind ik dan wel weer interessant, aangezien ik dol ben op oud gereedschap en eigenlijk alles wat oud roestig, verweerd, doorleefd en goed gebruikt is. Noem het antiek of brocante, stukken gereedschap of meubels, spullen die handgemaakt zijn en waar het bloed zweet en tranen vanaf druipt, dat vind ik mooi.
En de nieuwe trend mag van mij ook al is de titel te suf voor woorden.

Wij gaan zeker voor de bijl.

Niet dat de bijl aan de muur komt maar we gaan wel hakken met dit bijltje en 'm er zeker niet bij neer gooien.

Volgende week komt er een vrachtwagen vol met prachtig oud gereedschap, eggen, tangen, scheppen, rieken, bedenk het maar. En dit mag allemaal aan de muur, in de tuin, voor de sier, om te gebruiken, om van te genieten.
Bepaalde items gaan we upcyclen naar unieke industriele  objecten, sommige stukken restaureren om te gebruiken en heel veel verkopen om lekker aan de muur te hangen of wat je maar wilt.

Wij zijn klaar voor de nieuwe trend!

Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen....
Voor wie het onderstaande facebookbericht niet zichtbaar is,  lees hier het artikel

Bericht door Super Oldies.

Pickers

Kennen jullie dat programma? Pickers? Geweldig leuk om naar te kijken. Mike en  Fritz rijden in een busje door heel Amerika om oude spullen te kopen en weer te verkopen. Soms in opdracht, soms omdat ze zelf items leuk vinden en meestal omdat ze ter plaatse tegen verrassingen aan lopen die bij mensen in verlaten schuren of familieterrein zijn achtergelaten. Ze sporen de eigenaar op en kopen de meest waanzinnige dingen. Wat voor de een waardeloze oude meuk is, is voor de andere een lang gekoesterde wens om te bezitten.

Zo was ik gisteren op afspraak bij een allerliefste dame die ging verhuizen. Ter plaatse vertelde ze me dat ze meer spullen te koop had en mocht ik mee door de schuur, het stookhok, de oude opkamer en het hele huis door. Ik kwam met een auto vol spullen thuis die eerst een mooi plekje in mijn huis krijgen en straks als de winkel een feit is, verhuizen naar de winkel.

Ik voelde me net de Pickers in eigen persoon, wat is dat leuk! En wat fijn dat er zulke lieve mensen zijn die je rondleiden en waar je later nog eens mag komen.
Het leukste was dat ze zelf het programma toevallig op hadden staan en helemaal enthousiast waren over het verkopen van hun spulletjes met het idee dat de volgende bezitter er net zo blij mee is.

I finally live my dream.

Wanneer we helemaal klaar zijn met verbouwen en verhuizen, het winkelpandje er is en er weer tijd rest om de website aan te pakken, gaan de Super Oldies op pad.
Morgen is de tweede afspraak bij de kvk en vanmiddag nog even langs de bank.
De oude KA-nariegele auto inruilen voor een oldtimer busje en dan is het bedrijf een feit.

Nu nog even een paar weken/maanden aan de klus om het oude huis leeg te maken voor nieuwe huurder en nieuw huis bewoonbaar en een nieuw thuis creeeren.

Het begin is er, de verhuisdozen maken langzaam plaats voor sfeer.

Verborgen schatten

In het Thüringer wald belandden we op een camping in het dorp Ruhla vlakbij Eisenach. Alsof je terug reist in de tijd. De gigantische natuurparken zijn allemaal werelderfgoed en de dorpjes liggen als kleurige lapjesdekens tussen de heuvels. Een ongekende rust en vriendelijkheid, helemaal wanneer je pas uit een toeristische hel komt waar je meer Nederlanders ziet dan lokale bevolking. En het enige wat je kan leren aan cultuur is het lijflied van de naastliggende camping die er bij 5 tot 10 jarigen in wordt geramd zodat ze na 20 jaar nog dagelijks Camping Mario lalalalala zingen.

Hier, op de Alte Ruhl (ruhl komt van oud dialect wat rollend betekent,een verwijzing naar het beekje wat er stroomt) voelden we ons meteen thuis. De camping was super relaxt en spotgoedkoop zoals alles in (ex)Oost. Na een avondje bijkomen de wandelschoenen aangetrokken en daar liepen we letterlijk tegen een spookdorp aan. Een zestigtal huisjes verscholen achter de camping, overwoekerd en verlaten in het bos. Alles en dan ook werkelijk alles was uit de woningen gesloopt. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en met de camera in de aanslag zijn we op speurtocht gegaan. Wat een fantastische plek! De fantasie was aangewakkerd en we zagen ons daar al wonen. Met jeukende handen zijn we alle huisjes door geweest. Zelfs een tekening gemaakt van de ligging en aantekeningen van elektra, water en andere aansluitpunten.

Na de Wende hebben ze alle bruikbare spullen uit de woningen getrokken, elektra en water afgesloten en zijn er flink wat feestjes gevierd. Dit was een vakantiedorp geweest, maar van wie, stasi's? foute lui? Navraag op de camping leerde ons dat het te koop was en inderdaad een vakantiepark was geweest. Hierop zijn we naar de plaatselijke bibliotheek gegaan om meer te weten te komen. Hier vonden we geschiedenis van het dorp vanaf 1300 maar nauwelijks een woord over de beladen periode.
Oost Duitsland heeft hele stukken geschiedenis uit de boeken geschrapt. We kwamen te weten dat de arbeiders van het dorp, waar ze messen, tabakspijpen en kinder-uurwerken maakten, de huisjes mochten gebruiken om hun vakantie te vieren. Arbeit macht frei.

Na drie dagen fantaseren over de wederopbouw van het park, maar dan met ecohuizen, zelfvoorzienend door middel van zonne-energie, mosdaken, visvijver, wildjacht, moestuinen, schapen (voor kaas en wol of een shoarma)moesten we toch concluderen dat naast de aanschaf van het park eerst een goede baan nodig is. Je verdient daar geen drol en met een fulltime job (niet in de buurt, dus reistijd) heb je geen tijd om alles zelf te bouwen. Om binnen een paar jaar een flink deel van het park op te knappen heb je naast heel veel tijd, heel veel geld nodig. Bij deze een oproep aan investeerders, miljonairs, mensen zonder erfgenamen of wie dan ook die nog wat geld te veel heeft, wij hebben wel een leuk doel. (Ron, hoe zet ik die sponsorknop op mijn blog?)
View Screen Capture


Update: Die investeerder is inmiddels begonnen, helaas zonder ons, en heeft er een compleet nieuw park neergestampt. Het is onherkenbaar, zoals de hele regio eigenlijk. De huizen zijn allemaal gerestaureerd en de prijzen rijzen de pan uit. Het voormalig Oost is West voorbij.