Posts tonen met het label vakantie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vakantie. Alle posts tonen

woensdag

Nessmoort

Notenmarkt 


In 2011 gingen we voor het eerst naar de notenmarkt in Vianden, ook wel Nessmoort genoemd.

Een Stukje geschiedenis van de Veiner Nessmoort.

Volgens de officiële statistieken uit 1902 telde Vianden destijds 2551 notenbomen, goed voor 19% van het notenbomenbestand van het hele land. Anno 1901 bedroeg de opbrengst in het kanton Vianden 465 centenaren noten. Vianden telde niet alleen enkele notengroothandelaren, maar ook talrijke kleinere verkopers en handwerkers die hun noten op diverse markten afzetten.





Op voorstel van het toenmalige  Verschönerungsvereins werd op 30 september 1934 een aanvraag ingediend om bij wijze van proef een notenmarkt te houden. De aanvraag werd positief ontvangen en op 6 oktober 1935 ging de eerste officiële notenmarkt van start. Na een onderbreking gedurende de Tweede Wereldoorlog en in de jaren 1960, blies het Syndicat d`Initiative, samen met het lokale comité en de stadsoverheid, de "Veiner Nëssmoort" in 1970 nieuw leven in.

Sindsdien is de  "Veiner Nëssmoort" niet meer weg te denken uit de gebruiken van Vianden. Elk jaar worden er noten “geschud, gepeld, gewassen en gedroogd” en op de 2e zondag van oktober op de notenmarkt verkocht. Vianden ligt niet ver over de grens en is natuurlijk ook bekend van Willem van Oranje. Het kasteel van Vianden is nog altijd een trekpleister en zeer de moeite waard om een bezoekje te brengen. Vianden zelf is hevig in verval geraakt maar de Horeca doet toch erg hun best om ondanks de crisis, de stad niet ten onder te laten gaan.
Het tweede weekend van Oktober is de camping op loopafstand van de markt, en met gratis busvervoer nog geopend, al kan het wel erg drassig en fris zijn.

Die markt biedt ook heel wat notengerelateerde producten aan, zoals brandewijn, likeur, olie, gebak, koekjes, leverpastei enz. Voor de lokale bevolking is dit een waanzinnig feest waar iedere jongeling zijn eerste ervaring met (te) veel alcohol opdoet. Traditioneel wordt er bij de eerste kraam een fles likeur gekocht en die gaat leeg, met de nodige biertjes en of wijntjes.  De muziek, de eettentjes, de loterij voor de sportclub en de ongedwongen sfeer met vaak nog mooi najaarsweer maakt het een heerlijk weekendje weg.

Dit is een van de uitstapjes die sindsdien ieder jaar maken.
In de omgeving is het heerlijk wandelen. Overal zijn de notenbomen te vinden om zelf te rapen en natuurlijk met Trier en Luxemburg-stad op rij- afstand is het eigenlijk te kort voor een lang weekend.

Omdat via booking. com de hotelletjes en bed en breakfasts in de omgeving voor een spotprijsje te vinden zijn, gaan we dit jaar de voetjes drooghouden en lekker in een warm bedje slapen.
 Mocht je nog geen plannen hebben voor het tweede weekend van Oktober dan kan je hier boeken

maandag

Let the sun shine.

Even geen mens meer zien.

Na vijf jaar ben ik voor het eerst weer eens zonder een mens om me heen.
En dan zijn er dorpfeesten met hoempapa-verschrikking-niet-om-aan-te-horen-geluiden. Maar dat is tijdelijk.
De meeste buren zijn op vakantie, man is aan het werk, kinderen zijn op vakantie, kat heeft eten gehad dus mekkert ook niet meer. Bijna stilte om me heen.
Eindelijk.

Wat heerlijk om je eigen gedachten weer eens te kunnen horen.
Mijn broer en een goede vriend lopen, afzonderlijk van elkaar, de alpen door, ik ben bijna jaloers.
Wat fijn is het om alleen te zijn met je eigen gedachten, zonder iets te moeten.

Uiteraard, de was draait, een afwasje, de tuin wat aanvegen, wat plantjes verzorgen, wat onkruid wegtrekken, hier wat verschuiven, daar wat prutsen, wat opruimen. Maar niet omdat het moet, omdat het kan, en omdat het morgen, overmorgen of de week erna nog zo staat en ik niet aan het eind van de dag opnieuw moet, en morgenochtend weer.

In een half uurtje meer doen dan op een gewone werkdag omdat er dan telefoontjes, kinderen, stoorzenders, afleiding, opnieuw kinderen, vriendjes en vriendinnetjes heel gezellig tien glazen op het aanrecht hebben staan, in no time de wasmand laten uitpuilen, voortdurend geluid produceren en aandacht vragen, waardoor ik aan het eind van de dag bekaf ben en het lijkt of het huis is ontploft en ikzelf ook bijna.

Nu heb ik vanmorgen in het zonnetje een kop koffie gedronken, de libelle of was het margriet? nou ja whatever, een flutboekje gelezen en een sudoku gemaakt.
De kamer was nog opgeruimd, alleen even een koffertje naar boven gebracht en meteen het bed afgehaald en in de was gestopt. De tuin aangeveegd en een plant leuk op een tafeltje gezet in een mooie blauwe emaille emmer, op een blauw tafeltje en dat staat dan zo leuk in het zonnetje. Helemaal libelle ook..

En nu is het half 11 en de hele dag ligt voor me.
Ik kan wat gaan werken aan de website, maar ik kan ook wat UFO's ( unfinished objects) afmaken.
Of vast bedenken wat voor heerlijks we vanavond gaan eten en me gaan uitleven in de keuken, of nog een boekje lezen.

Gewoon omdat het kan.

YES, mama heeft ook vakantie!

EN... De zon schijnt!!

I love it.


donderdag

Dream on

Terwijl ik de afgelopen weken druk was met planning en voorbereiding van het trouwfeest, was man alweer in zijn dromen aan het klussen aan onze toekomst, ooit, in Duitsland.  Bij een trouwerij hoort een huwelijksreis en omdat we eigenlijk al een jaar niet samen weg waren geweest, voor ons ook een noodzakelijke reis. Man had dus al was huisjes gespot in de regio waar we vakantie gingen vieren en met de camera in de aanslag gingen we ouderwets op pad. Huis nummer een was een van de 11 miljoen leegstaande huizen in Duitsland, gelukkig keus genoeg.

Een proefritje van 2000 kilometer leerde dat de nieuwe auto nogal wat olie nam en rare bijgeluiden maakte.

Dat niet alle huizen op internet te vinden zijn is erg jammer, dit huis stond om de hoek bij het eerste en was een stekje waar we ons meteen helemaal op ons gemak voelden, niet te vinden helaas. De ligging, ruimte en tuin zou net  aan de wensen kunnen voldoen, maar zonder prijs en gegevens over koop of sloop erg lastig om in te schatten of we er werkelijk iets mee kunnen.

Nog geen kilometer verderop in een bocht stond alweer een giga pand met grote tuin en werelds uitzicht, ook deze was niet te traceren op het net.
Een paar dagen later reden we wat rond en vanuit mijn ooghoek zag ik dit huis! In een dalletje met een giga grundstuck, de deur was geforceerd en binnen was alles eruit gesloopt.

Dit pand stond op een 150 meter er van af, ook leeg, en daarachter een schietvereniging. In de hoop dat de eigenaar van de schietvereniging ons meer kon vertellen over het leegstaande pand, hebben we er wat rondgewandeld en gezocht om een teken van leven. Helaas hebben we niemand kunnen vinden en bedachten om in het volgende dorp om informatie te gaan zoeken.

Doorgereden naar Stolberg, als de vakwerkhuisen wat onderhouden zijn en hier en daar een bloemetje, krijg je een idee hoe we het plaatje voor ons zien. Een beetje verbouwen vinden we leuk en dit soort huizen zijn met natuurlijke materialen uit de omgeving gemaakt, wat betekent dat het niet idioot duur hoeft te zijn, maar wel duurzaam.

Hier word je toch helemaal blij van?

Ook het (zoveelste) stationsgebouw stond leeg, geen makelaar te vinden, een dorp vol bejaarden, het hele dorp is na de Wende schitterend opgeknapt en onderhouden. Het schijnt het geboortedorp van Juliana van Stolberg te zijn, de moeder van Willem van Oranje. (deja-vu, kwamen we die niet al eens  tegen in Vianden?) En kwamen we niet op onze eerste vakantiedag op zoek naar wat eten een clubgenoot van vrienden van ons tegen die uitbater van een hotel verderop was? De wereld is klein, echt klein. En Duitsland met 11 miljoen lege huizen ligt om de hoek. Per dag vertrekken 395 Nederlanders uit kil, koud, verhard en hufterig Holland om onder andere in Duitsland ( en scandinavie als goede tweede) in rust en respect met mens en natuur te gaan wonen.In Stolberg vonden we wel iets anders, iets waar we helamaal niet naar zochten. Twee vakwerkhuisjes in redelijke staat, midden in de straat, zonder grond. Maar wel leuk als uitvalsbasis om gericht te gaan zoeken naar ons droomhuis en de lokale bevolking te leren kennen. Misschien, heel misschien gaan we een bod doen en onze volgende vakanties daar doorbrengen. Van de buren zullen we geen last hebben en het massatoerisme is ver te zoeken, maar oh oh wat een schitterend dorp! Op een paar kilometer van de Harz en Thuringen, tussen paradijselijke steden als Quedlinburg en Wernigerode, ski- gebied op rij-afstand..... Wauw! En dat op 4 uur rijden van thuis. Het huis in het dalletje lag om 18.00 uur al volledig in de schaduw en ik wil toch echt, later als ik groot ben, de zon in mijn grote achtertuin zien ondergaan met heuvels en bos en beekje en koeien in de verte.

Het eten midden in de vrije natuur, een uur nagenieten in het zonnetje zonder een mens te zien, dat is genieten met een grote G. En dan behalve een tas boodschappen, een dolk en een brandertje bedenken waar je de sla in gaat doen? Toppunt van recyclen. Voor navigatie en internet om huizen te lokaliseren moesten we het een en ander aanschaffen in de grote Markt waar je nog net niet gek wordt als je tussen de overload van te veel van hetzelfde niet weet wat je moet kiezen, en heb je, wanneer je spontaan besluit te gaan picknicken,  twee niet stuk te krijgen plastic verpakkingen in je auto liggen die prima dienst doen als slabakje. Nee ik ben Toch Niet Gek.


Nomnom, en wie heeft bestek nodig, als je een stuk schwarzwalder schinken of een broodje gebruikt om je vingers niet te verbranden? We hebben de smaak weer te pakken. To be continued...

dinsdag

Trouwen en kapotte auto's = like rain on you're wedding day?


Met nog drie dagen te gaan is het echte aftellen begonnen.
Gelukkig is alles geregeld en hoeven we zelf niet zo heel veel meer te doen.
Over drie dagen gaan we dus echt trouwen.

Wow.

Tijd om alles te laten doordringen is er nog niet geweest, wat een onvoorstelbare rollercoaster waren de afgelopen jaren, maanden, weken en nu dagen.

Dat alles altijd anders gaat dan je probeert te plannen is al lang bekend, daar gaan we ons dan ook echt niet meer druk over maken.
Waar ik me wel druk over maak, is het weer!!

De weerberichten zijn niet bepaald stralend, en het idee dat ik(in mijn kort geknipte trouwjurk) moet verkleumen is niet mijn idee van de mooiste dag.


Maar als ik nu naar buiten kijk en zie dat het zonnetje al flink zijn best doet terwijl de voorspelling voor vandaag ook prut was, moeten we maar geloven dat de weermannen er gewoon geen idee van hebben, en een schietgebedje richting de weergoden doen.

Dat er twee auto's vorige week zeiden, bekijk het even lekker en we nu voor de honingmaan (wie bedenkt die stomme termen) op zijn minst een andere auto moeten aanschaffen en we dus weer druk zijn met totaal andere zaken dan ons zenuwachtig maken voor een trouwerij, onze trouwerij, is niet anders.

Ik volgde een poosje op fb wat 'Ik ga trouwen" pagina's en daar werd ik wel zenuwachtig van.
Je kan je inderdaad druk maken of oom Jaap in een glitterpak komt of tante Truus in een witte jurk en of iedereen wel in de juiste kleur paars komt.
Holy cow.
En twee jaar voor de datum huilen omdat je visagiste niet reageert of ze over twee jaar wel kan.
OH MAAI GUT.
Wel erg grappig maar wat sneu dat je drie jaar van je leven in de stress zit voor die ene dag.
Ik heb dan ook heel snel de pagina weer verlaten want ik werd er nogal rebels van.

Over een paar weekjes zal ik hier de foto's posten en het verhaal over het kort knippen van de trouwjurk toe lichten.
Tot zover het tipje van die sluier.

Nu maar even de stad in voor een dikke panty, want ik ga dus niet verkleumen, weer of geen weer.

Ik ben er klaar voor, let the sun shine!!

Please????

maandag

Simple man

Na een paar jaar afwezigheid, was het de hoogste tijd om de Veiner Nessmoort weer eens te bezoeken.

In het stadje Vianden, bekend van de Oranjes is jaarlijks het tweede weekend van oktober een notenmarkt.

Omdat we er al vaker waren geweest, en er heel veel hotels en restaurants gesloten waren, was een wandeling door de stad en het bekijken van vervallen gebouwen en mooie auto's een beter alternatief dan rondlopen tussen een mensenmassa die langzaam dronken werd van notenlikeur.

Op de camping was het blubber en nog eens blubber.

Aangezien het 19 graden was, het grondzeil uit de tent verwijderd

Geschrobd, en gewassen in de beek.

Daarna uren wandelen en genieten van de schitterende omgeving, Rijke oogst van noten appels, peren, pruimen die gratis voor het oprapen lagen. Medio oktober in shirtje en korte broek, als dat geen geluk heet, weet ik het niet meer. Geweldigenoten!!

Op weg terug naar Nederland, hadden we een afspraak bij een meneer die van zijn verzameling oud gereedschap af wilde. Enkele zeven die we konden gebruiken voor de enorme hoeveelheid noten die we hebben geraapt hebben we vast meegenomen en de rest van de gereedschappen en machines halen we komend weekend. Een groot deel willen we zelf gebruiken wanneer we onze zelfvoorziendende boerderij in de bergen hebben gevonden en het overige deel (wat uit museum komt, wordt te koop aangeboden)

Noten, noten en nog eens noten. Geweldigenoten.

Net over de grens bij Vianden hebben we appels, peren en pruimen geraapt die inmiddels verwerkt zijn toe moes, compote en sap.
Thuis in de keuken is het genieten van al het lekkers en de vooruitzichten op de komst van onze nieuwe verzameling antiek. Afgelopen weekend hebben we nog een kilootje of 5 aan tamme kastanjes geraapt en die verwerken we straks tot heerlijke kastanjepuree. De diepvries vol,  en met de donkere dagen voor de boeg zijn we klaar voor een herfst en winter met de houtkachel aan en lekker eten, drinken, mooie plaatjes maken van schitterend doorleefd antiek gereedschap en ons terug wanen in de tijd. En dan nog steeds geweldig genieten.

donderdag

Naar boven

Beneden verdieping is klaar voor laatste schilderbeurt

Laatste afwerking, nog wat kitten en plamuren.

Bovenverdieping zit in de electra, rachelen en aftimmeren.

Slaapkamer zoon

Slaapkamer oudjes

Badkamer nog betegelen en badafvoer maken

Slaapkamer dochter, radiatoren zijn inmiddels geplaatst.

Nog wat stenen terug in de muren metselen

De verroeste muurankers hadden de stenen naar buiten geduwd.

Fornuis, vaatwasser en koelkast draaien. De deurtjes zijn gemaakt. De afzuigkap moet nog op maat gemaakt en erin. Dus ook hier rest het aftimmeren en dan nog 12 balken schuren, verven, plafond schuren en verven, plinten tegen de muur, vloer in de olie en volgende week als bezetenen de bovenverdieping afmaken. Vandaag gaat alles onder de schuurmachine. 
  

maandag

Something old, something new

Something old, something new.

De nieuwe titel van de vernieuwde website Super Oldies

Zoals ik eerder vertelde zijn de plannen gewijzigd omtrent de emigratie en zijn we druk bezig met (nog steeds) de verbouwing en inrichten van nieuwe huis.
Omdat we nog wel wat jaartjes in Nederland blijven is het natuurlijk wel zo leuk om van je hobby je werk te maken. Oude spullen, rommelmarkten, veilingen, marktplaats en vakanties zijn bij uitstek de plaatsen om leuke dingen te vinden. Zo hebben we de afgelopen weken stad en land afgereist.


Op marktplaats vonden we een kast die we samen met een deel van het servies aan de andere kant van de afsluitdijk hebben opgehaald. En een nieuwe liefde was geboren.


Het Saks blau servies, gemaakt door Jeager, winterling, kahla, eisenberg en bavaria, pffffft.


Afgelopen week in Winterberg, waar mist, regen en een temperatuur van 10 graden ons verplichtte om uitstapjes te maken naar Antiekmarkten en andere leuke bezienswaardigheden, hebben we een verzameling van heb ik jou daar bij elkaar gesprokkeld. Nu staat de kast tjokvol met alle soorten Saks servies door elkaar.

Ik vraag me af, zouden we genoeg hebben aan 5 melkkannetjes in een huishouden waar niemand melk in de koffie heeft?










Voor deze stoel reden we driehonderd kilometer, nou ja, niet voor deze stoel maar voor een paar eetkamerstoelen die het net niet waren. Dit arme oude loeder stond vescholen in een hoekje en is werkelijk zo vaak opgelapt en doorgesleten dat het gilde..........neem mij mee!!!!! En zo geschiedde. Dit antieke object wordt mijn brei stoel naast de kachel. Alleen nog een schapenvel erover.















dinsdag

Verborgen schatten

In het Thüringer wald belandden we op een camping in het dorp Ruhla vlakbij Eisenach. Alsof je terug reist in de tijd. De gigantische natuurparken zijn allemaal werelderfgoed en de dorpjes liggen als kleurige lapjesdekens tussen de heuvels. Een ongekende rust en vriendelijkheid, helemaal wanneer je pas uit een toeristische hel komt waar je meer Nederlanders ziet dan lokale bevolking. En het enige wat je kan leren aan cultuur is het lijflied van de naastliggende camping die er bij 5 tot 10 jarigen in wordt geramd zodat ze na 20 jaar nog dagelijks Camping Mario lalalalala zingen.

Hier, op de Alte Ruhl (ruhl komt van oud dialect wat rollend betekent,een verwijzing naar het beekje wat er stroomt) voelden we ons meteen thuis. De camping was super relaxt en spotgoedkoop zoals alles in (ex)Oost. Na een avondje bijkomen de wandelschoenen aangetrokken en daar liepen we letterlijk tegen een spookdorp aan. Een zestigtal huisjes verscholen achter de camping, overwoekerd en verlaten in het bos. Alles en dan ook werkelijk alles was uit de woningen gesloopt. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en met de camera in de aanslag zijn we op speurtocht gegaan. Wat een fantastische plek! De fantasie was aangewakkerd en we zagen ons daar al wonen. Met jeukende handen zijn we alle huisjes door geweest. Zelfs een tekening gemaakt van de ligging en aantekeningen van elektra, water en andere aansluitpunten.

Na de Wende hebben ze alle bruikbare spullen uit de woningen getrokken, elektra en water afgesloten en zijn er flink wat feestjes gevierd. Dit was een vakantiedorp geweest, maar van wie, stasi's? foute lui? Navraag op de camping leerde ons dat het te koop was en inderdaad een vakantiepark was geweest. Hierop zijn we naar de plaatselijke bibliotheek gegaan om meer te weten te komen. Hier vonden we geschiedenis van het dorp vanaf 1300 maar nauwelijks een woord over de beladen periode.
Oost Duitsland heeft hele stukken geschiedenis uit de boeken geschrapt. We kwamen te weten dat de arbeiders van het dorp, waar ze messen, tabakspijpen en kinder-uurwerken maakten, de huisjes mochten gebruiken om hun vakantie te vieren. Arbeit macht frei.

Na drie dagen fantaseren over de wederopbouw van het park, maar dan met ecohuizen, zelfvoorzienend door middel van zonne-energie, mosdaken, visvijver, wildjacht, moestuinen, schapen (voor kaas en wol of een shoarma)moesten we toch concluderen dat naast de aanschaf van het park eerst een goede baan nodig is. Je verdient daar geen drol en met een fulltime job (niet in de buurt, dus reistijd) heb je geen tijd om alles zelf te bouwen. Om binnen een paar jaar een flink deel van het park op te knappen heb je naast heel veel tijd, heel veel geld nodig. Bij deze een oproep aan investeerders, miljonairs, mensen zonder erfgenamen of wie dan ook die nog wat geld te veel heeft, wij hebben wel een leuk doel. (Ron, hoe zet ik die sponsorknop op mijn blog?)FireShot Pro Screen Capture
View Screen Capture


Update: Die investeerder is inmiddels begonnen, helaas zonder ons, en heeft er een compleet nieuw park neergestampt. Het is onherkenbaar, zoals de hele regio eigenlijk. De huizen zijn allemaal gerestaureerd en de prijzen rijzen de pan uit. Het voormalig Oost is West voorbij.






maandag

Over Bikkels en Bambi's

Die vreselijk leuke caravan, die hebben we toch maar  opgehaald, na al dat bikkelen hebben we die wel verdiend. (zuinig zijn heeft zo zijn voordeel!) En na ons Hannover avontuur is het ook wel zo makkelijk om ons eigen bed mee te hebben, driehonderd euro voor een hotel is wel het laatste waar we niet op zitten te wachten. Met deze caravan kunnen we wat vaker een weekendje naar onze oosterburen om op huizenjacht te gaan. Als het huis klaar is, heeft mijn super man nog een Oldtimer te restaureren die natuurlijk een super combi maakt met de Biod Bambi. Wederom hebben we een geweldig Hemelvaart weekend gehad. Nu hopen dat het met Pinksteren net zulk mooi weer wordt, dan gaan we oldiewets genieten!











Aanbevolen post

Dirndl, pruimentijd, slopen, bouwen en Rock&Roll

Tussen de bedrijven door een jurkje maken