Posts tonen met het label Worst. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Worst. Alle posts tonen

dinsdag

Worsten zuigen?

Met het Oktoberfest voor de deur, speelt onze goedkoopste supermarkt daar weer handig op in door Duitse weken te organiseren, en dat vinden we fijn!

Want, Münchener worsten met hausgemachter senf, mjam mjam.
Thuringer worst.
Eierspatzle

En Braadhaantjes.....
Oh my dear, de Braadhaantjes, LEKKER!!!!
Gewoon kant en klaar de oven inschuiven en smullen maar.

Hiervoor hoef je dus niet naar onze Oosterburen of naar een Oktoberfest, maar kan je gewoon naar de Ldl en je kar volladen en de diepvries vullen.

De Weißwurst hoort traditioneel gezien, gekookt en in eigen kookvocht opgedient. Je snijdt ze in de lengte door, besmeert het met zoete mosterd en zuigt, of lepelt het vlees eruit.
Er zitten geen additieven in om ze houdbaar te maken en je zou ze in de ochtend voor 12 uur horen te eten omdat ze aan bederf onderhevig zijn.
Nu zal dat met de supermarktworst wel niet het geval zijn en ik bak ze ook liever want op een of andere manier vind ik een gebakken worst er toch appetijtelijker uitzien, maar dat terzijde.

Afgelopen zomer waren we met onze honeymoon in de Harz, hier huurden we een appartementje bij  hele aardige mensen, en wilden nog een dagje langer blijven. Dit was geen enkel probleem en we waren alweer lekker aan de wandel toen de eigenaresse van het huisje in grote paniek opbelde!
Ze hadden een boeking gekregen via de website en we moesten toch weg.
Het arme mens was helemaal in de stress en verontschuldigde zich duizendmaal.

Bij het huisje weer aangekomen pakten we onze spullen en we mochten niet weg, want de man des huizes was op de motor even naar de winkel om iets voor ons op te halen.
Nu hadden we eerder in gesprek met deze mensen verteld dat we zo dol waren op Duitse Worst en voornamelijk de  Weißwurst, wat ze eigenlijk lachend afdeden met " dat is niet van hier, dat is aus München". Komt die man dus even later op zijn motor terug, met twee verpakkingen Weißwurst en een grote pot Hausgemachter Senf in zijn rugzakje. Hilarisch, echt super lief. Ze vonden het zo sneu dat we alsnog moesten vertrekken en moesten de worsten mee nemen en beloven om terug te komen om met hun te barbequeen en boogschieten en/ of skiën komende winter. 



Nu waren we al dol op  Weißwurst, en met deze zoete mosterd erbij en deze herinnering, smaakt het nog weer beter. De pot mosterd was gesneuveld voor deze goed en wel halverwege was. Dus hoe blij dat deze nu ook gewoon in Nederland in het schap staat.

De herfst is nog nooit zo goed begonnen. 
 

vrijdag

Bier en Tieten

De afgelopen dagen ben ik druk bezig met de herinrichting van dit blog en was ik me aan het verdiepen in de online verkopers en de affiliate miljonairs. Alsof iemand gelooft dat je met het klikken op advertenties en affiliate rijk kan worden. Toch zullen alle figuren die jou vertellen dat je rijk kan worden, dit zelf waarschijnlijk wel bereiken met de verkoop van hun mooie verhaal.

En als je een lange adem hebt en stug blijft volhouden dan tikken die drie centen per maand vanzelf een keer aan en kan het misschien wel een tientje worden.

Dus heb ik braaf de advertenties volgens de google richtlijnen neergezet en warempel, had ik vorige maand 0 kliks op de advertenties, deze week had ik er 2!!!!! ( na goedkeuring kan dat wel eens 0,05 cent worden als dat zo doorgaat!! YES)
Zo... Ik word rijk man.


Heel veel verschillende adverteerders of affiliate wordt ook afgeraden dus stofte ik mijn bol. pantnerprogramma maar eens af en ging even serieus kijken of ik het te veel aan aanbod kon schrappen maar wel datgeen kunnen aanbieden waar ik zelf in geloof.

Wie schrijft die blijft, en lezen blijft leuk, dus wil ik me met het aanbieden van boeken, beperken tot  de boeken die ik zelf lees, heb gelezen of wil lezen.

 Met  in het achterhoofd een van mijn meest gelezen blogjes, zocht ik naar een kookboek waar misschien eierspatzle in staat en kwam ik bij een boekje uit waarvan ik denk dat het gaat scoren!

Bier en Tieten, dat wil tot iedere man, en dit boekje belooft simpele gerechten voor de alleenstaande man, simpele gerechten die je vanaf de E-reader of I-dinges zo kan maken, met Helena die heel bevallig met haar blote Tieten op de cover staat. En dat voor maar 2,-!

Kijk dat wil ik wel verkopen, wat mijn opbrengst daarvan zal zijn, geen idee maar de lol die ik er al van heb is onbetaalbaar.

Dus mannen of vrouw met single vrienden of broers. Koop dit boek en laat me weten of het leuk is.

Van de duitse boeken die ik kocht kan ik alvast zeggen dat we regelmatig smullen van de duitse keuken, en voor ons als emigreerders in spe is het alvast een leuke manier om het Duits wat te oefenen. Iedereen blij. Toch?

Alleen jammer dat mein eigene mann geen boeken leest vanaf pads en dingessen, voor hem zal ik zelf Helena spelen, zonder foto's. In de regel zijn de duitse recepten ook wel genoeg voor 1,5 eters.



donderdag

Dream on

Terwijl ik de afgelopen weken druk was met planning en voorbereiding van het trouwfeest, was man alweer in zijn dromen aan het klussen aan onze toekomst, ooit, in Duitsland.  Bij een trouwerij hoort een huwelijksreis en omdat we eigenlijk al een jaar niet samen weg waren geweest, voor ons ook een noodzakelijke reis. Man had dus al was huisjes gespot in de regio waar we vakantie gingen vieren en met de camera in de aanslag gingen we ouderwets op pad. Huis nummer een was een van de 11 miljoen leegstaande huizen in Duitsland, gelukkig keus genoeg.

Een proefritje van 2000 kilometer leerde dat de nieuwe auto nogal wat olie nam en rare bijgeluiden maakte.

Dat niet alle huizen op internet te vinden zijn is erg jammer, dit huis stond om de hoek bij het eerste en was een stekje waar we ons meteen helemaal op ons gemak voelden, niet te vinden helaas. De ligging, ruimte en tuin zou net  aan de wensen kunnen voldoen, maar zonder prijs en gegevens over koop of sloop erg lastig om in te schatten of we er werkelijk iets mee kunnen.

Nog geen kilometer verderop in een bocht stond alweer een giga pand met grote tuin en werelds uitzicht, ook deze was niet te traceren op het net.
Een paar dagen later reden we wat rond en vanuit mijn ooghoek zag ik dit huis! In een dalletje met een giga grundstuck, de deur was geforceerd en binnen was alles eruit gesloopt.

Dit pand stond op een 150 meter er van af, ook leeg, en daarachter een schietvereniging. In de hoop dat de eigenaar van de schietvereniging ons meer kon vertellen over het leegstaande pand, hebben we er wat rondgewandeld en gezocht om een teken van leven. Helaas hebben we niemand kunnen vinden en bedachten om in het volgende dorp om informatie te gaan zoeken.

Doorgereden naar Stolberg, als de vakwerkhuisen wat onderhouden zijn en hier en daar een bloemetje, krijg je een idee hoe we het plaatje voor ons zien. Een beetje verbouwen vinden we leuk en dit soort huizen zijn met natuurlijke materialen uit de omgeving gemaakt, wat betekent dat het niet idioot duur hoeft te zijn, maar wel duurzaam.

Hier word je toch helemaal blij van?

Ook het (zoveelste) stationsgebouw stond leeg, geen makelaar te vinden, een dorp vol bejaarden, het hele dorp is na de Wende schitterend opgeknapt en onderhouden. Het schijnt het geboortedorp van Juliana van Stolberg te zijn, de moeder van Willem van Oranje. (deja-vu, kwamen we die niet al eens  tegen in Vianden?) En kwamen we niet op onze eerste vakantiedag op zoek naar wat eten een clubgenoot van vrienden van ons tegen die uitbater van een hotel verderop was? De wereld is klein, echt klein. En Duitsland met 11 miljoen lege huizen ligt om de hoek. Per dag vertrekken 395 Nederlanders uit kil, koud, verhard en hufterig Holland om onder andere in Duitsland ( en scandinavie als goede tweede) in rust en respect met mens en natuur te gaan wonen.In Stolberg vonden we wel iets anders, iets waar we helamaal niet naar zochten. Twee vakwerkhuisjes in redelijke staat, midden in de straat, zonder grond. Maar wel leuk als uitvalsbasis om gericht te gaan zoeken naar ons droomhuis en de lokale bevolking te leren kennen. Misschien, heel misschien gaan we een bod doen en onze volgende vakanties daar doorbrengen. Van de buren zullen we geen last hebben en het massatoerisme is ver te zoeken, maar oh oh wat een schitterend dorp! Op een paar kilometer van de Harz en Thuringen, tussen paradijselijke steden als Quedlinburg en Wernigerode, ski- gebied op rij-afstand..... Wauw! En dat op 4 uur rijden van thuis. Het huis in het dalletje lag om 18.00 uur al volledig in de schaduw en ik wil toch echt, later als ik groot ben, de zon in mijn grote achtertuin zien ondergaan met heuvels en bos en beekje en koeien in de verte.

Het eten midden in de vrije natuur, een uur nagenieten in het zonnetje zonder een mens te zien, dat is genieten met een grote G. En dan behalve een tas boodschappen, een dolk en een brandertje bedenken waar je de sla in gaat doen? Toppunt van recyclen. Voor navigatie en internet om huizen te lokaliseren moesten we het een en ander aanschaffen in de grote Markt waar je nog net niet gek wordt als je tussen de overload van te veel van hetzelfde niet weet wat je moet kiezen, en heb je, wanneer je spontaan besluit te gaan picknicken,  twee niet stuk te krijgen plastic verpakkingen in je auto liggen die prima dienst doen als slabakje. Nee ik ben Toch Niet Gek.


Nomnom, en wie heeft bestek nodig, als je een stuk schwarzwalder schinken of een broodje gebruikt om je vingers niet te verbranden? We hebben de smaak weer te pakken. To be continued...

Aanbevolen post

Dirndl, pruimentijd, slopen, bouwen en Rock&Roll

Tussen de bedrijven door een jurkje maken