Teardrop trailer deel zoveel

Na weken van drukte op het werk, feestdagen, donkere dagen, geen puf en eindejaarsafrekeningen, eindelijk weer tijd en energie om verder te werken aan de teardrop trailer.

Het frame was al een poosje klaar, de aluminium platen besteld en de isolatie uitgezocht.

Nu de zijwanden erin zitten kan de achterklep worden gemaakt en krijgt het geheel een vorm.
Eerder zagen pessimisten een kale chassis met een onmogelijk klein frame en een belachelijk idee , zijn ze nu overtuigd. Het wordt een verdomd mooie trailer.

Op facebook zijn allemaal leuke groepen met teardroptrailers, kleine caravans, airstreams, vintage trailers en camping/ glamping/ old style kamperen. Super voor inspiratie en mooie plaatjes kijken.

Hoe de afwerking aan de binnenkant wordt blijft nog even een verrassing.
Wij duiken nog even in verschillende erg leuke boekjes en broeien alweer op het volgende projekt.

Het is geweldig als je idee vorm krijgt en er dan nog beter uitziet dan je zelf durft te dromen.
Het streven is om de trailer voor eind juni af te hebben om op Old Style weekend te kunnen kamperen op het leukste Rockabilly feestje van het Noorden. We hebben er zin aan.

Van trouwring naar eenzame opsluiting

Nadat ik me de afgelopen weken heb opgesloten achter het wereld wijdse web om alle prachtige sieraden een voor een te downloaden en vervolgens weer up te loaden naar rockabillystyle.nl, ben ik natuurlijk nog lang niet klaar.

Waar men met dropshipping of wholesale of reseller of dealers werkt, is het meest logisch dat je een bestand kan overzetten en hup klaar is Kees. Hier gaat het anders.

Hi Octane is een klein studiootje in Hawaii waar Brad en Alicia samen de ringen, armbanden, oorbellen, manchetknopen, etc. ontwerpen die ik van Hi Octane mag verkopen in Nederland.
Dit gaat allemaal op bestelling en alle sieraden worden een voor een door hen zelf gemaakt met de verloren was methode.
Ieder ring wordt apart gegoten en de ringen zijn dan ook bijzonder zwaar en massief.

Geen goedkope aliespresso of andere plastic meuk of china hap maar degelijk handwerk.

Op hun eigen website staan een paar dealers buiten de USA die volgens de site, ook deze sieraden verkopen. Ik kon ze niet vinden.

Omdat ik op zoek was naar een ring met een autoafbeelding of in de vorm van een auto, kwam ik dus in Hawaii terecht.
Daar vond ik deze Crestline  en gezien mijn superman een 54ford customline bezit, en de Crestline dezelfde grill en model heeft als de customline, moest ik die gewoon kopen.

Compleet enthousiast en lyrisch van de echt fantastisch mooie ring, begon het te broeien om deze beauty's in Nederland/ Europa te gaan verkopen.  Ik had met het bestellen van de ring al een paar keer contact gehad met Alicia omdat ik twijfelde over de Crestline of de shoebox en over de maat.
Tijdens deze mails bevestigde ze de indruk dat ze inderdaad alleen kwaliteit leveren en met de klant meedenken. Zonodig aanpassingen aan het model willen maken of een geheel eigen ontwerp voor je maken. Vakkundig, gezellig, en vooral lekker normaal. (net fan dat oer t hynder tilde omheach fallen gedoch).

Nadat man en ik getrouwd en wel, met de Crestline ring en mijn stomme ananasring als statement dat je geen ringen hoeft om te trouwen en dus dan maar de grootste en meest brute ringen omdoet die je kan vinden..., terug van honeymoon, besloot ik om mijn idee gestalte te geven en gaan met die banaan. Die sieraden zijn gewoon zo mooi, dat moeten ze niet alleen in Amerika hebben, al heb je daar wel meer Amerikaanse auto's, duh!

Op dit moment ben ik bezig om alle produktomschrijvingen een beetje minder Amerikaans te maken en wat meer achtergrond over de auto's te verzamelen en leuke filmpjes erbij plaatsen.

Het leukst zou het zijn als de bestellers, klanten, gasten, gearheads, fans, freaks, car lovers, hillbilly's en vetkuiven  een foto of filmpje van hun eigen auto sturen zodat ik die bij de ringen kan plaatsen. Van de Rockabilly meetings heb ik natuurlijk wel ladingen foto's maar het is toch leuker als je eigen wagen afgebeeld staat naast je bestelling, dat geeft toch net wat meer leven aan een review dan , mooi, prachtig, ben er blij mee, ook al ben ik daar natuurlijk ook erg blij mee!

Hieronder vast een voorproefje van opsluiting deel twee om de website nog vetter te maken.
En uiteraard beter vindbaar zodat ik de ringen voor jullie kan bestellen. (of hangers, buckles, manchetknopen, oorbellen, trouwringen en binnenkort wellicht originele rockabilly clothing and stuff.

1950 Chevy Grill Truck Ring  -  Rockabilly Style

  

Niks te klagen.

Soms loopt alles anders dan gepland. Dan kan je zeuren en mekkeren over hoe je het anders had gewild maar wij zeggen in Friesland, As it net kin sa as it mut, dan mut it mar sa as ik kin.

Zo was er in de eerste instantie geen vakantie, op het laatste moment weer wel.
De kinderen hadden al een vakantie gepland en die overlapte de onze.
Nu konden we niet samen met de jeugd op vakantie en bedachten we om dan samen te gaan.

Omdat er ook nog wat klusserij op de bovenverdieping en op het dak nodig was, konden we dat mooi in de eerste week van de vakantie doen.
En dan kan opeens je moeder een paar weken eerder dan gepland een nieuwe knie krijgen en heeft haar man net een week eerder een hernia operatie gehad.

Dan ben je taxi en verpleegster, dakdekker, tuinder, schilder, websitebouwer en vooral chef kok.
Na het buitje van gister zijn we nog niet klaar want het dakisolatie lag tot ver in het dorp gewaaid toen we thuiskwamen uit het ziekenhuis.

En nu is het prachtig klusweer.
Af en toe zon.
Een bloeiende tuin vol lavendel met uitzinnig blije hommels en bijen.
De pepers,

tomaten, aarbeien, vijgen, wijnbessen en pruimen groeien als het een lieve lust is, met als klap op de vuurpijl, de walnotenboompjes die spontaan uit de doppen kwamen opzetten na onze vakantie in Vianden afgelopen oktober. Ik heb de onsproten noten in bloembakken gedaan en nu staan er een stuk of tien mini boompjes in de tuin te vechten om ruimte.

En wij hebben vakantie.

Dit is genieten, geen stress om ouders die in de lappenmand zitten , want je rijdt er zo heen.
Geen stress dat je te laat bent voor de oogst uit eigen tuin, want die kan je nue eindeljk een keer zelf plukken en opeten. Niet bang hoeven te zijn dat je plantjes geen water krijgen, want regenen doet het toch wel... Onee, je kan ze zelf water geven.
De kat is blij! Alhoewel het beest tegen de buurvrouw net zo hard miauwt om zijn eten.

De bestellingen op de site waar ik nu eindelijk alle tijd voor heb, beginnen lekker te lopen.

We hoeven nergens heen, we moeten niks!
We kunnen de boel afmaken.
We hebben tijd om te genieten al het moois wat in de tuin groeit en bloeit, en we hebben de meest copuleuze zalige maaltijden waar geen 5 sterren restaurant aan kan tippen.

Me haz a happy!

Over 6 jaar is dit de oogst van eigen bomen.

The fun part

Om eind van dit schooljaar twee huishoudens samen te voegen tot een (in een huis met minder bergruimte), moet er heel veel weg.

En dat is leuk, erg leuk.

Voor de grap had ik een kast op de welbekende verkoopsite gezet. Nog geen drie minuten later had ik een bod. Het leukste is, tegelijkertijd gingen we een enorme tafel ophalen in Groningen voor hetzelfde bedrag.

Ik liep tegen nog wat dingetjes aan en in een weekend was er van alles opgeruimd, gepimpt en verplaatst. Zonder kosten.

De website die we hadden voor later, (voor als we zo ongeveer eind van dit schooljaar het huis verkocht zouden hebben en in Duitsland zouden wonen) heb ik maar weer eens omgebouwd.
Tijdelijk had ik het onderkomen van Heerenveenruilt op de server gezet maar aangezien het ruilen me nu meer tijd, geld en inspanning kost dan het aan plezier en praktisch nut oplevert, heeft dit weinig zin.  Daarnaast vind ik het helemaal niet leuk om een kunstje twee keer te doen en gaan mijn gedachten over ruilen een heel andere kant uit dan de voorgestelde kledingruil over 5 maanden.
Vijf maanden is mij te lang om een website ongebruikt te laten zijn voor een gratis ruilfeestje.

Op de website komt nu te staan wat we de komende jaren gaan doen.
Een mix van verkoop, goodies, kunst, kleingoed, meubels op maat en praktische hulpverlening.
De afgelopen tijd heb ik hard nagedacht hoe ik gebruik kan maken van de zogenaamde crisis, vergrijzing, mijn passies en mijn beroep(en).

Ooit ben ik begonnen in een hotel als kamermeisje, daar heb ik geleerd om heel hard en efficiënt te werken. Daarnaast was ik fotograaf-assistent, fantastisch, je komt op de gekste plaatsen en leert heel anders te kijken. Een hamburger op een plaatje zal mij niet het water in de mond doen lopen, ik zie spuitlak en kunstgrepen.  Zo werkte ook in een cadeau winkel die reeds failliet was en dagelijks werd veranderd en her-gedecoreerd om aantrekkelijk te houden. Hoe hoger we de prijzen maakten om ze dan voor de helft te verkopen, hoe meer er verkocht werd. Hierna deed ik een opleiding magazijnbeheer en kwam bij een soort debiteuren crediteuren oude mannen fabriek. Wat een drama, elke dag hetzelfde liedje. Niks voor mij.
Tijdens deze opleiding kwam ik mijn toenmalige echtgenoot tegen en vertrok naar de andere kant van het land in de stad zonder identiteit, geschiedenis en ziel, met dito mensen, hier zouden we een jaar blijven. Om geen gat in mijn cv te krijgen nam ik een baantje aan bij een schoonmaakbedrijf, kreeg kinderen, liet mijn hobby uit de hand lopen en verkocht alles wat ik maakte. Opeens waren er tien jaren voorbij en zag ik mezelf niet nog eens tien jaar schoonmaken in een stad waar ik me een Alien voelde. Zo verhuisde ik terug, met twee kleine kindjes. Deed een cursus etaleren en volgde een seminair voor zelfstandig ondernemen.
Toen de jongste vijf werd kreeg ik een oproepje voor reintergratie en was ik binnen twee weken aan het werk bij een uitgeverij. Letters, reclame, redigeren, fotografie, regelen, deadlines, allemaal leuk behalve acquisitie, wat ik mocht doen. Uitgeverij moest uitdunnen, papier is uit de mode en ik mocht naar huis. Tja wat ga je dan doen, iets waar je makkelijk werk kan vinden, dus maar weer poetsen. Niet op kantoren, bouwketen, hotel, scholen en fabrieken maar dit keer bij mensen thuis die het zelf niet meer kunnen. En dan heb je weer ruimte in je leven, moet je zuinig aan en kom je terug bij wie je bent. Een alleskunner met duizend en een ambities wat niet in een beroep te vangen is. En zo maak ik mijn eigen beroep.

Na 12 keer verhuizen, acquisitie, verkoop, ruim twintig jaar alles alleen doen, managen, bejaardenzorg, van oude dingen iets maken, fotograferen en combineren weet ik waar ik goed in ben. Nu is het zaak om mijn website gelikt te krijgen, mijn verhaal duidelijk en uitgerekend nu stuurt mijn broer mij het eerste exemplaar van zijn boek Voeken . Veel te leuk, ik ken de personages, herken de personages, ken het verhaal maar mag nu eindelijk tussen de regels gaan lezen. De romanvorm die voor mijn broer een verhulling schijnt, is voor mij een feest van herkenning. Ik lees mijn broer, ook de leugens. Dit is leuk! Mijn website moet ik afmaken, ik heb nog wat spulletjes op te lappen, vanavond komt een kijker voor de kast en de was, ramen en mijn gebit moeten gepoetst. Ik wil verder lezen, ik wil in de zon onder het afdakje een kastje witten. Maar plicht roept, de mondbeul en huishoudhorror eerst.

Vanavond verder schrijven aan teksten voor het web.
Nu snel poetsen, opruimen en een tandpasta smile halen.

Tussendoor wat lezen, mijn sjaal afmaken en in gedachten teksten formuleren.

Ik ben benieuwd of er iemand is die een idee heeft hoe mijn zelf gecreëerde baan eruit gaat zien.

Zo'ndag