Van trouwring naar eenzame opsluiting

Nadat ik me de afgelopen weken heb opgesloten achter het wereld wijdse web om alle prachtige sieraden een voor een te downloaden en vervolgens weer up te loaden naar rockabillystyle.nl, ben ik natuurlijk nog lang niet klaar.

Waar men met dropshipping of wholesale of reseller of dealers werkt, is het meest logisch dat je een bestand kan overzetten en hup klaar is Kees. Hier gaat het anders.

Hi Octane is een klein studiootje in Hawaii waar Brad en Alicia samen de ringen, armbanden, oorbellen, manchetknopen, etc. ontwerpen die ik van Hi Octane mag verkopen in Nederland.
Dit gaat allemaal op bestelling en alle sieraden worden een voor een door hen zelf gemaakt met de verloren was methode.
Ieder ring wordt apart gegoten en de ringen zijn dan ook bijzonder zwaar en massief.

Geen goedkope aliespresso of andere plastic meuk of china hap maar degelijk handwerk.

Op hun eigen website staan een paar dealers buiten de USA die volgens de site, ook deze sieraden verkopen. Ik kon ze niet vinden.

Omdat ik op zoek was naar een ring met een autoafbeelding of in de vorm van een auto, kwam ik dus in Hawaii terecht.
Daar vond ik deze Crestline  en gezien mijn superman een 54ford customline bezit, en de Crestline dezelfde grill en model heeft als de customline, moest ik die gewoon kopen.

Compleet enthousiast en lyrisch van de echt fantastisch mooie ring, begon het te broeien om deze beauty's in Nederland/ Europa te gaan verkopen.  Ik had met het bestellen van de ring al een paar keer contact gehad met Alicia omdat ik twijfelde over de Crestline of de shoebox en over de maat.
Tijdens deze mails bevestigde ze de indruk dat ze inderdaad alleen kwaliteit leveren en met de klant meedenken. Zonodig aanpassingen aan het model willen maken of een geheel eigen ontwerp voor je maken. Vakkundig, gezellig, en vooral lekker normaal. (net fan dat oer t hynder tilde omheach fallen gedoch).

Nadat man en ik getrouwd en wel, met de Crestline ring en mijn stomme ananasring als statement dat je geen ringen hoeft om te trouwen en dus dan maar de grootste en meest brute ringen omdoet die je kan vinden..., terug van honeymoon, besloot ik om mijn idee gestalte te geven en gaan met die banaan. Die sieraden zijn gewoon zo mooi, dat moeten ze niet alleen in Amerika hebben, al heb je daar wel meer Amerikaanse auto's, duh!

Op dit moment ben ik bezig om alle produktomschrijvingen een beetje minder Amerikaans te maken en wat meer achtergrond over de auto's te verzamelen en leuke filmpjes erbij plaatsen.

Het leukst zou het zijn als de bestellers, klanten, gasten, gearheads, fans, freaks, car lovers, hillbilly's en vetkuiven  een foto of filmpje van hun eigen auto sturen zodat ik die bij de ringen kan plaatsen. Van de Rockabilly meetings heb ik natuurlijk wel ladingen foto's maar het is toch leuker als je eigen wagen afgebeeld staat naast je bestelling, dat geeft toch net wat meer leven aan een review dan , mooi, prachtig, ben er blij mee, ook al ben ik daar natuurlijk ook erg blij mee!

Hieronder vast een voorproefje van opsluiting deel twee om de website nog vetter te maken.
En uiteraard beter vindbaar zodat ik de ringen voor jullie kan bestellen. (of hangers, buckles, manchetknopen, oorbellen, trouwringen en binnenkort wellicht originele rockabilly clothing and stuff.

1950 Chevy Grill Truck Ring  -  Rockabilly Style

  

Teardrop 1

Ooit, op een dag rijden we zo rond.

Komend weekend halen we een oude Otten caravan op die we gaan gebruiken om een teardrop van te bouwen.
Hadden we  maar een loods, tijd, en nog veel meer tijd.

Wat doen mensen zonder hobby's vraag ik me wel eens af?

Vandaag zullen we de oprit vrij moeten maken want er is plaats nodig voor nieuw projekt.

To buy or not to buy

Eten uit de Natuur van Michiel Bussink

Wie van jullie heeft dit boek?
Het lijkt me bijzonder aardig maar staat er iets in wat je nog niet wist?

Ik vind het zelf namelijk erg lastig om planten te herkennen aan de hand van een foto of beschrijving, hoe doen jullie dat?
Met een boekje of een e-reader erbij blaadjes vergelijken?

Van sommige planten weet je gewoon wel wat eetbaar is en wat niet maar juist die stiekem op elkaar lijken als paddestoelen en bessen, hoe weet je nu of het wel of niet kan?

Zou jij vertrouwen op zo'n boekje?

Steeds meer mensen staan stil bij wat ze eten. Te veel zout, te veel suiker, E-nummers, hormonen, bestrijdingsmiddelen: niet al het voedsel uit de supermarkt is gezond. Eten uit de natuur is wel gezond en bovendien gratis en erg lekker. Ontdek snel met dit kookboek hoe gezond, lekker en voedzaam de natuur kan zijn. Vind lekkere bladplanten, bloemen, bessen, noten en paddestoelen. Welke veelvoorkomende planten kun je eten, waar vind je ze, wanneer oogst je en hoe maak je ze klaar? Wat is er zo gezond aan deze producten? Welke planten en paddestoelen moet je juist laten staan? Eten uit de natuur geeft antwoord op die vragen. Zet met dit boek je eerste schreden op het pad van de eetbare natuur dankzij de duidelijke uitleg en de lekkere recepten.

Vandaag is groen

Bericht door Super Oldies.

De bijl is de nieuwe ananas

De bijl is de nieuwe ananas, na ' geel is het nieuwe roze' is dit wel de meest stupide uitspraak die ik in tijden heb gehoord, maar goed.
Volgens mode en trendblad Elle wonen moest iedereen een gouden ananas hebben om er vorig jaar bij te horen in interieur land. En schijnt het dit jaar een stuk oud gereedschap te moeten worden.
Dat laatste vind ik dan wel weer interessant, aangezien ik dol ben op oud gereedschap en eigenlijk alles wat oud roestig, verweerd, doorleefd en goed gebruikt is. Noem het antiek of brocante, stukken gereedschap of meubels, spullen die handgemaakt zijn en waar het bloed zweet en tranen vanaf druipt, dat vind ik mooi.
En de nieuwe trend mag van mij ook al is de titel te suf voor woorden.

Wij gaan zeker voor de bijl.

Niet dat de bijl aan de muur komt maar we gaan wel hakken met dit bijltje en 'm er zeker niet bij neer gooien.

Volgende week komt er een vrachtwagen vol met prachtig oud gereedschap, eggen, tangen, scheppen, rieken, bedenk het maar. En dit mag allemaal aan de muur, in de tuin, voor de sier, om te gebruiken, om van te genieten.
Bepaalde items gaan we upcyclen naar unieke industriele  objecten, sommige stukken restaureren om te gebruiken en heel veel verkopen om lekker aan de muur te hangen of wat je maar wilt.

Wij zijn klaar voor de nieuwe trend!

Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen....
Voor wie het onderstaande facebookbericht niet zichtbaar is,  lees hier het artikel

Bericht door Super Oldies.

Stoere kist

Deze super stoere kist vond ik vorige week.

Hij is te koop, wees er snel bij want het is een beauty.

Pickers

Kennen jullie dat programma? Pickers? Geweldig leuk om naar te kijken. Mike en  Fritz rijden in een busje door heel Amerika om oude spullen te kopen en weer te verkopen. Soms in opdracht, soms omdat ze zelf items leuk vinden en meestal omdat ze ter plaatse tegen verrassingen aan lopen die bij mensen in verlaten schuren of familieterrein zijn achtergelaten. Ze sporen de eigenaar op en kopen de meest waanzinnige dingen. Wat voor de een waardeloze oude meuk is, is voor de andere een lang gekoesterde wens om te bezitten.

Zo was ik gisteren op afspraak bij een allerliefste dame die ging verhuizen. Ter plaatse vertelde ze me dat ze meer spullen te koop had en mocht ik mee door de schuur, het stookhok, de oude opkamer en het hele huis door. Ik kwam met een auto vol spullen thuis die eerst een mooi plekje in mijn huis krijgen en straks als de winkel een feit is, verhuizen naar de winkel.

Ik voelde me net de Pickers in eigen persoon, wat is dat leuk! En wat fijn dat er zulke lieve mensen zijn die je rondleiden en waar je later nog eens mag komen.
Het leukste was dat ze zelf het programma toevallig op hadden staan en helemaal enthousiast waren over het verkopen van hun spulletjes met het idee dat de volgende bezitter er net zo blij mee is.

I finally live my dream.

Wanneer we helemaal klaar zijn met verbouwen en verhuizen, het winkelpandje er is en er weer tijd rest om de website aan te pakken, gaan de Super Oldies op pad.
Morgen is de tweede afspraak bij de kvk en vanmiddag nog even langs de bank.
De oude KA-nariegele auto inruilen voor een oldtimer busje en dan is het bedrijf een feit.

Nu nog even een paar weken/maanden aan de klus om het oude huis leeg te maken voor nieuwe huurder en nieuw huis bewoonbaar en een nieuw thuis creeeren.

Het begin is er, de verhuisdozen maken langzaam plaats voor sfeer.

Verborgen schatten

In het Thüringer wald belandden we op een camping in het dorp Ruhla vlakbij Eisenach. Alsof je terug reist in de tijd. De gigantische natuurparken zijn allemaal werelderfgoed en de dorpjes liggen als kleurige lapjesdekens tussen de heuvels. Een ongekende rust en vriendelijkheid, helemaal wanneer je pas uit een toeristische hel komt waar je meer Nederlanders ziet dan lokale bevolking. En het enige wat je kan leren aan cultuur is het lijflied van de naastliggende camping die er bij 5 tot 10 jarigen in wordt geramd zodat ze na 20 jaar nog dagelijks Camping Mario lalalalala zingen.

Hier, op de Alte Ruhl (ruhl komt van oud dialect wat rollend betekent,een verwijzing naar het beekje wat er stroomt) voelden we ons meteen thuis. De camping was super relaxt en spotgoedkoop zoals alles in (ex)Oost. Na een avondje bijkomen de wandelschoenen aangetrokken en daar liepen we letterlijk tegen een spookdorp aan. Een zestigtal huisjes verscholen achter de camping, overwoekerd en verlaten in het bos. Alles en dan ook werkelijk alles was uit de woningen gesloopt. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en met de camera in de aanslag zijn we op speurtocht gegaan. Wat een fantastische plek! De fantasie was aangewakkerd en we zagen ons daar al wonen. Met jeukende handen zijn we alle huisjes door geweest. Zelfs een tekening gemaakt van de ligging en aantekeningen van elektra, water en andere aansluitpunten.

Na de Wende hebben ze alle bruikbare spullen uit de woningen getrokken, elektra en water afgesloten en zijn er flink wat feestjes gevierd. Dit was een vakantiedorp geweest, maar van wie, stasi's? foute lui? Navraag op de camping leerde ons dat het te koop was en inderdaad een vakantiepark was geweest. Hierop zijn we naar de plaatselijke bibliotheek gegaan om meer te weten te komen. Hier vonden we geschiedenis van het dorp vanaf 1300 maar nauwelijks een woord over de beladen periode.
Oost Duitsland heeft hele stukken geschiedenis uit de boeken geschrapt. We kwamen te weten dat de arbeiders van het dorp, waar ze messen, tabakspijpen en kinder-uurwerken maakten, de huisjes mochten gebruiken om hun vakantie te vieren. Arbeit macht frei.

Na drie dagen fantaseren over de wederopbouw van het park, maar dan met ecohuizen, zelfvoorzienend door middel van zonne-energie, mosdaken, visvijver, wildjacht, moestuinen, schapen (voor kaas en wol of een shoarma)moesten we toch concluderen dat naast de aanschaf van het park eerst een goede baan nodig is. Je verdient daar geen drol en met een fulltime job (niet in de buurt, dus reistijd) heb je geen tijd om alles zelf te bouwen. Om binnen een paar jaar een flink deel van het park op te knappen heb je naast heel veel tijd, heel veel geld nodig. Bij deze een oproep aan investeerders, miljonairs, mensen zonder erfgenamen of wie dan ook die nog wat geld te veel heeft, wij hebben wel een leuk doel. (Ron, hoe zet ik die sponsorknop op mijn blog?)
View Screen Capture


Update: Die investeerder is inmiddels begonnen, helaas zonder ons, en heeft er een compleet nieuw park neergestampt. Het is onherkenbaar, zoals de hele regio eigenlijk. De huizen zijn allemaal gerestaureerd en de prijzen rijzen de pan uit. Het voormalig Oost is West voorbij.