Het is voorjaar, blaadjes komen aan de bomen, bloemen gaan vrolijk bloeien, zonnetje erbij.
En ik ook.
Ieder jaar in April voelt het of ik net als de bomen, nieuw blad krijg.
In de winter ben ik net een bladloos kaal, koud, droef en naargeestig boompje zonder kleur.
En dan ga je weer naar buiten, krijg je zin aan allemaal leuke dingen.
En de hele wereld lijkt mooier.
Zit ik gisteren ff wat blogjes door te lezen, want ook dat is weer leuk! Kom ik bij mijn favoriete blogster een linkje tegen met de meest waanzinnig leuke jurken en accessoires.
In tien jaar heb ik nauwelijks omgekeken naar nieuwe kleren, een oude spijkerbroek en trui werkt prima en voor die enkel keer dat we 'op sjiieek' moeten, kom ik genoeg leuks tegen in de kringloop. Wat ik meestal ook zelf weer verkoop op de markt. Als je dat al jaren zo doet dan kijk je eigenlijk niet meer naar nieuw (duur of goedkope rommel).
Maar gisteren dus, terwijl ik in de aanloop naar onze trouwerij een beetje op hol begin te slaan, werd ik helemaal gek! Op een bepaald moment had ik voor 300 euro in mijn winkelmandje.
En dan allemaal dingen die ik of al heb, of maar 1x ga dragen, of altijd al heb willen hebben maar nooit ga dragen.. Nu zijn 5 paar schoenen in dezelfde kleur helemaal geen overbodige luxe, staat hartstikke gezellig in het overvolle schoenenrek, en bijpassend tasje dat is een must-have, ook al heb je al twee maar die zijn niet matching dus die tas die moet, en dan ook die schoenen natuurlijk.
Die ketting, ok die kan weg, voor 1 foto een ketting van 54 euro en de bijpassende speld van 40 is wat overdreven.
Nu was ik zelf een petticoat aan het naaien met prachtig kant, maar ja, dan zie je er een die al klaar is en de goede kleur heeft, zelfde kleur als de schoenen en de tas, en de zonnebril en de belachelijke ring. Dan heb je geen keus he! Dan moet dat in het winkelmandje.
En dan komt het moment van afrekenen.
123, ogen dicht..
klik.
En aangezien we geen ringen zouden uitwisselen, bracht die achterlijke ring, hij is echt belachelijk, me op een idee.
Als aanstaande man nu ook een achterlijke ring omdoet met iets wat hij leuk vindt, dan hebben we toch een ring om te wisselen en gaat dat ding daarna gewoon in een bakje en vissen we t er wel een keer weer uit als er een gelegenheid is.
En You Won't Believe What Happened Next!
En zo zat ik vannacht om 01.00 te mailen met een ontzettend leuk mens die binnen 2 minuten antwoord gaf op mijn vragen.
Normaal gesproken voelt geld uitgeven aan spullen die ik niet van plan ben om weer te verkopen, als een pijnlijke aangelegenheid en denk ik wel dertig keer na voor ik iets koop wat ik niet nodig heb.
Als iets stukgaat, repareer ik het of kijk in de kringloop voor een vervanging voor een paar dubbeltjes.
En nu heb ik zomaar heel veel geld uitgegeven aan allemaal dingen waar ik me buitengewoon blij over voel.
Komt dat door de lente of zijn dat verlate puberteit- of midlifecrisis- of trouwhormonen?
Ik lijk wel gek en herken mezelf niet meer.
Spring is in the air!
(maakt luchtsprongetje)
