Simple man

Na een paar jaar afwezigheid, was het de hoogste tijd om de Veiner Nessmoort weer eens te bezoeken.

In het stadje Vianden, bekend van de Oranjes is jaarlijks het tweede weekend van oktober een notenmarkt.

Omdat we er al vaker waren geweest, en er heel veel hotels en restaurants gesloten waren, was een wandeling door de stad en het bekijken van vervallen gebouwen en mooie auto's een beter alternatief dan rondlopen tussen een mensenmassa die langzaam dronken werd van notenlikeur.

Op de camping was het blubber en nog eens blubber.

Aangezien het 19 graden was, het grondzeil uit de tent verwijderd

Geschrobd, en gewassen in de beek.

Daarna uren wandelen en genieten van de schitterende omgeving, Rijke oogst van noten appels, peren, pruimen die gratis voor het oprapen lagen. Medio oktober in shirtje en korte broek, als dat geen geluk heet, weet ik het niet meer. Geweldigenoten!!

Op weg terug naar Nederland, hadden we een afspraak bij een meneer die van zijn verzameling oud gereedschap af wilde. Enkele zeven die we konden gebruiken voor de enorme hoeveelheid noten die we hebben geraapt hebben we vast meegenomen en de rest van de gereedschappen en machines halen we komend weekend. Een groot deel willen we zelf gebruiken wanneer we onze zelfvoorziendende boerderij in de bergen hebben gevonden en het overige deel (wat uit museum komt, wordt te koop aangeboden)

Noten, noten en nog eens noten. Geweldigenoten.

Net over de grens bij Vianden hebben we appels, peren en pruimen geraapt die inmiddels verwerkt zijn toe moes, compote en sap.

Thuis in de keuken is het genieten van al het lekkers en de vooruitzichten op de komst van onze nieuwe verzameling antiek. Afgelopen weekend hebben we nog een kilootje of 5 aan tamme kastanjes geraapt en die verwerken we straks tot heerlijke kastanjepuree. De diepvries vol,  en met de donkere dagen voor de boeg zijn we klaar voor een herfst en winter met de houtkachel aan en lekker eten, drinken, mooie plaatjes maken van schitterend doorleefd antiek gereedschap en ons terug wanen in de tijd. En dan nog steeds geweldig genieten.

Annie Sloan, Miss Mustardseedmilkpaint, Krijtverf en andere namen

 Super Old paint, 500ml nostalgie in een potje.

Oude schilders verfden met wat ze voor handen hadden, en dat is precies wat ik doe en altijd heb gedaan. In mijn speurtocht naar een milieuvriendelijke manier van verven en de populariteit van krijtverf, begon ik mij af te vragen waarom het zo duur moet zijn.

Ik probeerde de populaire Annie Sloan Chalk paint. Daarna kocht nog een aantal andere merken die er zijn.  Ik maakte mijn eigen mengsels en combineerde verschillende soorten.

Het lijkt alsof er elke week wel nieuwe krijtverf op de markt komt wat allemaal beter, duurzamer en duurder is. Mijn ervaring is dat ze nauwelijks van elkaar verschillen in kwaliteit en prestatie,  een paar van hen beweren biologisch afbreekbaar te zijn, anderen waarschuwen voor milieu. Sommige bevatten latex in plaats van krijt, kalk of caseïne en alle noemen zich krijtverf. Qua prijs zijn ze allemaal duurder dan de meeste latex verf.

Je eigen gemaakte krijtverf zal weinig verschil maken met de dure verf uit de winkel.
Een groot deel van de populariteit van sommige krijtverven komt natuurlijk omdat je niet hoeft te schuren van te voren en het op ieder willekeurig materiaal toepasbaar is.. (Wat zit er in die verf waardoor dat mogelijk is?) In het boek uit 1993 beschrijft Annie Sloan hoe ze de verf maakt met natuurlijke ingrediënten, later kwam haar chalk paint op de markt en zijn de ingrediënten opeens geheim.

De Chalk paint van Sloan schijnt weinig VOC's te bevatten,  maar wat is weinig vraag ik me dan af.Schijnbaar toch zoveel dat ze nergens haar ingrediënten op het etiket vermeld,  wat volgens mij toch opvraagbaar hoort te zijn. Ben ik dan de enige die dat vreemd vindt?

Begrijp me niet verkeerd, ook ik werk graag met de verf van Annie, maar ik zou zo graag weten waar ik daadwerkelijk mee werk? EN hoe kan het dat het overal op houdt?

Krijtverf maken is niet duur, waarom is de verf uit de winkel dat wel? En krijtverf toepasbaar op textiel en staal, glas en noem maar op? Hoe kan dat?
Ik wil ook wel mijn geheime verf maken dat overal op houdt, maar graag wel een beetje vriendelijke en betaalbare verf.

Miss Mustardseed's milk paint, ook wel mmsmp, een stuk transparanter, verkoopt haar milk paint (milk=caseïne=) in poedervorm,  alleen zelf het water toevoegen,  want zo luidt het devies, je betaald toch niet voor water?

Shabby paint 100% ecologisch,  maar alleen verkrijgbaar in de USA. Painting the past en de extra matte verf van Karwei zijn verkrijgbaar in ieniemini potjes maar dat is dan net te weinig voor een leuk project en zo'n grote pot is wederom veel te prijzig. Just paint, of praxis eigen merk, of abodanza, of de volgende 'ik heb een eigen lijn' volledig biologisch ecologisch, puur natuur... Overal betaal je voor een merk of een verpakking.

Reiskosten of verzending , want de meeste verf is niet overal voor handen en alleen in liter-of proefpotjes te krijgen.

Ik overwoog om retailer te worden en informeerde bij verschillende van bovengenoemde. Hopende op goedkoop te kunnen leveren en meer inzage in de productie, kreeg ik steeds het volgende te horen. 'Een verplichte minimum investering van minimaal 1300 euro en verplichte display (dus geen online verkoop) en verplichte workshops geven en verplicht je meubels pimpen op hun manier met verplichte nascholing?  1300 euro? Moet ik dan ook verplichte hartjes gaan maken met verplichte love en home teksten? Hoe idioot veel en hoe belachelijk duur moet ik  gaan verkopen voor dat dat loont. En daarnaast, ik lust geen eenheidsworst.

Hoeveel grondstoffen kan ik wel niet kopen voor dat geld? Hoeveel mensen moet ik besodemieteren om een commercieel idee van een ander te spekken. Zelf ingrediënten kopen kost je €41,- bij de verfhandel en levert 3 liter verf op.

En dan hebben we nu verf in een flaconnetje van 250 ml bij de action voor maar €2,99, binnen een week uit alle winkels gevlogen. Wat zegt dat? We willen dus makkelijk toegankelijke verf, kleine verpakking en niet duur!

Verven doen we het liefst zelf, als we dat leuk vinden, zo goedkoop mogelijk maar het moet er wel leuk uitzien en graag op natuurlijke basis en makkelijk.

Waarom kiezen we massaal voor dure verf?

En dan het afwerken.
Om je project weer en vlek bestendig te maken moet je het waxen met een dure wax.
Je boent je een ongeluk en je mooie matte resultaat is weg.

Met bijenwas heb je hier geen last van, is in iedere winkel te koop en ook hier maakt het merk niet zoveel uit. Overigens hoeven lang niet alle meubels of voorwerpen in de was, alleen als je het buiten wilt gebruiken of wanneer je het in natte ruimtes gebruikt. waar je in de regel toch beter kan kiezen voor een verf op oliebasis.

Feit is en blijft, merken, verfjes uit de winkel, bewezen kwaliteit of niet, zijn duur en moeten hoe dan ook naar de milieustraat.

Milieuvriendelijke verf bestaat niet tenzij je die zelf maakt, en zelfs dan heb je additieven nodig om het houdbaar te maken. Deze kunnen best biologisch afbreekbaar zijn, maar zullen altijd agressief of irriterend zijn. Een verf, welke dan ook is nooit goed voor het milieu!

Super Oldies is een beetje klaar met de mooie verhalen.
Vroeger......
Hadden ze alleen verf uit de natuur, dat wil niet zeggen dat het biologisch of milieuvriendelijk was.
Alle oxydes en loodverf (mooi wit dat lood en super antischimmel en vochtwerend, waanzinnig houdbaar) maar oh zo giftig, tja dat wisten de alchemisten pas veel later.

Krijtverf, watergedragen verf, wat over is, van welk merk eender.

Ik ben dol op verfjes en niet bang om te experimenteren en te combineren.

Verf weggooien is zonde en ik wil wel graag een beetje verantwoord bezig zijn met de natuur en haar producten.

Krijtverf, caseine, lijnolie, zijn mooie ingrediënten die het hout laten ademen en binnen hun specifieke manier van aanbrengen een  duurzaam resultaat hebben. Voor je houten meubels is dit absoluut beter dan synthetische verf

En met een doodgewone bijenwas..... kan je elk meubel poetsen en sealen.

Er hoeft dus echt geen naam op een potje te staan, waarom betalen voor een merknaam ?

Durf je het zelf niet aan om een meubel te verven dan kan Super Oldies dit ook voor je doen.

# lijnlolie is niet met water verdunbaar. 
hieronder het resultaat van een bewerking met lijnolie hierover meer in een ander blog.

In onderstaande boeken staan ook erg leuke tips om krijt of kalkverf te gebruiken, maar eigenlijk moet je gewoon doen en expirimenteren.
Als je dat eng vindt dan zou ik zeker een dergelijk boek bij de hand nemen, al was het alleen al voor de mooie plaatjes.

Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring met de verschillende krijt/matte verven, eigen recepten en de afwerking met wax/polish/vernis.

Koop jij de verf kant en klaar of mix je verschillende?

Let je bij het kopen en het verwerken op het milieu?

Koop je speciale craquele en bonds of gebruik je je eigen verouderings methodes

En wat doe jij met je verfresten?

Ik heb nog een paar liter krijtverf van verschillende merken voor 7,50 in een potje van 500ml
Deze meng ik in elke kleur die je wilt en de volgende stap wordt het zelf mengen van verf, hierover zal ik dan weer uitgebreid bloggen.

Ik hoor graag je reactie.
Hier het boek van Annie Sloan

Test met Painting the past
Action deco verf op stof 

Something old, something new

Something old, something new.

De nieuwe titel van de vernieuwde website Super Oldies

Zoals ik eerder vertelde zijn de plannen gewijzigd omtrent de emigratie en zijn we druk bezig met (nog steeds) de verbouwing en inrichten van nieuwe huis.
Omdat we nog wel wat jaartjes in Nederland blijven is het natuurlijk wel zo leuk om van je hobby je werk te maken. Oude spullen, rommelmarkten, veilingen, marktplaats en vakanties zijn bij uitstek de plaatsen om leuke dingen te vinden. Zo hebben we de afgelopen weken stad en land afgereist.

Op marktplaats vonden we een kast die we samen met een deel van het servies aan de andere kant van de afsluitdijk hebben opgehaald. En een nieuwe liefde was geboren.

Het Saks blau servies, gemaakt door Jeager, winterling, kahla, eisenberg en bavaria, pffffft.

Afgelopen week in Winterberg, waar mist, regen en een temperatuur van 10 graden ons verplichtte om uitstapjes te maken naar Antiekmarkten en andere leuke bezienswaardigheden, hebben we een verzameling van heb ik jou daar bij elkaar gesprokkeld. Nu staat de kast tjokvol met alle soorten Saks servies door elkaar.

Ik vraag me af, zouden we genoeg hebben aan 5 melkkannetjes in een huishouden waar niemand melk in de koffie heeft?

Voor deze stoel reden we driehonderd kilometer, nou ja, niet voor deze stoel maar voor een paar eetkamerstoelen die het net niet waren. Dit arme oude loeder stond vescholen in een hoekje en is werkelijk zo vaak opgelapt en doorgesleten dat het gilde..........neem mij mee!!!!! En zo geschiedde. Dit antieke object wordt mijn brei stoel naast de kachel. Alleen nog een schapenvel erover.

Kledingruil

Na veel te lange voorbereiding was het dan zaterdag eindelijk zover. Het was vies mistig weer en als je de deur niet uithoefde had ik dat zeker niet gedaan. Gelukkig hebben ruim 50 dames de moeite genomen om te gaan spoorzoeken in de nieuwe wijk want de locatie staat nog niet in de TOMtom. 

Om 13.00 was het een gezellige drukte en heeft bijna iedereen naar volle tevredenheid kunnen ruilen.

En wat leuk om een medeblogster te zien, zij van de Free Fryske Fashion Dei aan wie we dit idee ontleend hebben. Op het moment dat ik een foto op fb zet, (sta je mooi voor lul met een gsm in de hand.... spotte Jenny Greenteeth een superleuk tasje).

Jenny en ik hadden nog meer te ruilen en dat konden we leuk combineren.  Na aftrek van gemaakte kosten hebben we welgeteld 1 hele euro overgehouden, 8 vuilniszakken vol voor de kledingbank, een tasje met frutselkleding en kraaltjes voor mevr Smit en allemaal blije dames met een nieuwe garderode. Dat de zaken waar we geen invloed op konden uitoefenen (lees niet nagekomen afspraken van mensen voor wie wij ons best hebben gedaan), maakt mij de pis niet lauw. Het aanleveren op hangertjes bleek de gouden tip en zo hebben we weer wat geleerd.

Het bericht in de krant was niet correct, omdat de journaliste vroeg hoeveel mensen we verwachtten en ik noemde dat we uitgingen van een gemiddelde met als voorbeeld dat in Leeuwarden de opkomst 130 en in IJlst 60 was, werd er geschreven dat we dit door heel Friesland organiseren. Volgens mij zijn dat aannames en leer je dat dat niet mag... Maar ok, wat niet is kan nog komen of niet Jenny?

Zo'ndag