Huisvrouwpraat.

"He ben je al klaar met de was?"
"Nee, ik begin pas, maar ik zet mijn goed altijd eerst in de week met Soda. Dat trekt zo heerlijk uit, je ziet het zelf. En daardoor is 't meeste werk al gedaan wanneer de wasdag begint. Nu nog even in het sop, dan is de boel al klaar voor de lijn en heb ik mijn Soda- centjes weer verdiend.'
"Soda- centjes? Wat is dat toch voor nieuwigheid?"
" Nou dat is het geld dat ik op zeep bespaar door Soda te gebruiken en Soda kost haast niets. Op die manier spaar ik iedere keer wanneer ik was en dat loopt lekker op. Van dat geld kan ik zo nu en dan iets extra's kopen. zo'n leuk popje b.v. waar Liesje mee speelt. Die komt regelrecht uit mijn Soda- spaarpot."

Deze prachtige advertentie vond ik een een Libelle uit 1950.

Onlangs vond ik een trouwjurk uit 1950 met bijhorende petticoat van kant, muf, bruinig, stoffig, de breekbaar ogende jurk heb ik samen met de petticoat een week in de week gezet.
Uitgespoeld en aan de lijn gehangen.
Hagelwit en fris.
Scheelde 140 euro stomerij kosten.

Ik kan zo blij worden van zulke simpele dingen.

Gebruiken jullie nog Soda?
En heb je ook nog een Soda-Spaarpotje?

Worsten zuigen?

Met het Oktoberfest voor de deur, speelt onze goedkoopste supermarkt daar weer handig op in door Duitse weken te organiseren, en dat vinden we fijn!

Want, Münchener worsten met hausgemachter senf, mjam mjam.
Thuringer worst.
Eierspatzle

En Braadhaantjes.....
Oh my dear, de Braadhaantjes, LEKKER!!!!
Gewoon kant en klaar de oven inschuiven en smullen maar.

Hiervoor hoef je dus niet naar onze Oosterburen of naar een Oktoberfest, maar kan je gewoon naar de Ldl en je kar volladen en de diepvries vullen.

De Weißwurst hoort traditioneel gezien, gekookt en in eigen kookvocht opgedient. Je snijdt ze in de lengte door, besmeert het met zoete mosterd en zuigt, of lepelt het vlees eruit.
Er zitten geen additieven in om ze houdbaar te maken en je zou ze in de ochtend voor 12 uur horen te eten omdat ze aan bederf onderhevig zijn.
Nu zal dat met de supermarktworst wel niet het geval zijn en ik bak ze ook liever want op een of andere manier vind ik een gebakken worst er toch appetijtelijker uitzien, maar dat terzijde.

Afgelopen zomer waren we met onze honeymoon in de Harz, hier huurden we een appartementje bij  hele aardige mensen, en wilden nog een dagje langer blijven. Dit was geen enkel probleem en we waren alweer lekker aan de wandel toen de eigenaresse van het huisje in grote paniek opbelde!
Ze hadden een boeking gekregen via de website en we moesten toch weg.
Het arme mens was helemaal in de stress en verontschuldigde zich duizendmaal.

Bij het huisje weer aangekomen pakten we onze spullen en we mochten niet weg, want de man des huizes was op de motor even naar de winkel om iets voor ons op te halen.
Nu hadden we eerder in gesprek met deze mensen verteld dat we zo dol waren op Duitse Worst en voornamelijk de  Weißwurst, wat ze eigenlijk lachend afdeden met " dat is niet van hier, dat is aus München". Komt die man dus even later op zijn motor terug, met twee verpakkingen Weißwurst en een grote pot Hausgemachter Senf in zijn rugzakje. Hilarisch, echt super lief. Ze vonden het zo sneu dat we alsnog moesten vertrekken en moesten de worsten mee nemen en beloven om terug te komen om met hun te barbequeen en boogschieten en/ of skiën komende winter. 

Nu waren we al dol op  Weißwurst, en met deze zoete mosterd erbij en deze herinnering, smaakt het nog weer beter. De pot mosterd was gesneuveld voor deze goed en wel halverwege was. Dus hoe blij dat deze nu ook gewoon in Nederland in het schap staat.

De herfst is nog nooit zo goed begonnen. 
 

Hoe ouder hoe gekker

Het is voorjaar, blaadjes komen aan de bomen, bloemen gaan vrolijk bloeien, zonnetje erbij.

En ik ook.

Ieder jaar in April voelt het of ik net als de bomen, nieuw blad krijg.

In de winter ben ik net een bladloos kaal, koud, droef en naargeestig boompje zonder kleur.

En dan ga je weer naar buiten, krijg je zin aan allemaal leuke dingen.

En de hele wereld lijkt mooier.

Zit ik gisteren ff wat blogjes door te lezen, want ook dat is weer leuk! Kom ik bij mijn favoriete blogster een linkje tegen met de meest waanzinnig leuke jurken en accessoires.

In tien jaar heb ik nauwelijks omgekeken naar nieuwe kleren, een oude spijkerbroek en trui werkt prima en voor die enkel keer dat we 'op sjiieek' moeten, kom ik genoeg leuks tegen in de kringloop. Wat ik meestal ook zelf weer verkoop op de markt. Als je dat al jaren zo doet dan kijk je eigenlijk niet meer naar nieuw (duur of goedkope rommel).

Maar gisteren dus, terwijl ik in de aanloop naar onze trouwerij een beetje op hol begin te slaan, werd ik helemaal gek! Op een bepaald moment had ik voor 300 euro in mijn winkelmandje.

En dan allemaal dingen die ik of al heb, of maar 1x ga dragen, of altijd al heb willen hebben maar nooit ga dragen.. Nu zijn 5 paar schoenen in dezelfde kleur helemaal geen overbodige luxe, staat hartstikke gezellig in het overvolle schoenenrek, en bijpassend tasje dat is een must-have, ook al heb je al twee maar die zijn niet matching dus die tas die moet, en dan ook die schoenen natuurlijk.

Die ketting, ok die kan weg, voor 1 foto een ketting van 54 euro en de bijpassende speld van 40  is wat overdreven.

Nu was ik zelf een petticoat aan het naaien met prachtig kant, maar ja, dan zie je er een die al klaar is en de goede kleur heeft, zelfde kleur als de schoenen en de tas, en de zonnebril en de belachelijke ring. Dan heb je geen keus he! Dan moet dat in het winkelmandje.

En dan komt het moment van afrekenen.

123, ogen dicht..

klik.

En aangezien we geen ringen zouden uitwisselen, bracht die achterlijke ring, hij is echt belachelijk, me op een idee.

Als aanstaande man nu ook een achterlijke ring omdoet met iets wat hij leuk vindt, dan hebben we toch een ring om te wisselen en gaat dat ding daarna gewoon in een bakje en vissen we t er wel een keer weer uit als er een gelegenheid is.

En You Won't Believe What Happened Next!

See for yourself and eat your heart out

En zo zat ik vannacht om 01.00 te mailen met een ontzettend leuk mens die binnen 2 minuten antwoord gaf op mijn vragen.

Normaal gesproken voelt geld uitgeven aan spullen die ik niet van plan ben om weer te verkopen, als een pijnlijke aangelegenheid en denk ik wel dertig keer na voor ik iets koop wat ik niet nodig heb.

Als iets stukgaat, repareer ik het of kijk in de kringloop voor een vervanging voor een paar dubbeltjes.

En nu heb ik zomaar heel veel geld uitgegeven aan allemaal dingen waar ik me buitengewoon blij over voel.

Komt dat door de lente of zijn dat verlate puberteit- of midlifecrisis- of trouwhormonen?

Ik lijk wel gek en herken mezelf niet meer.

Spring is in the air!

(maakt luchtsprongetje)

Inpakken en opruimen

Afgelopen weekend zijn we begonnen aan iets wat een mega klus leek.

Vorig jaar oktober kochten we een half museum met antieke boerengereedschap.
De oprit, tuin, schuur en huis stond tot de nok gevuld met spullen, spullen en nog meer spullen.

Het afgelopen half jaar huurde ik een kraam in 'Jouwmarktkraam', we gingen naar een paar rommelmarkten, ik plaatste wat op marktplaats en facebook en het leek alsof er alleen maar meer spullen kwamen in plaats dat er ruimte kwam.

Tot twee weken geleden, onze Oldtimer en caravan moesten uit de opslag, Hellup!
We gingen driftig op zoek naar een stalling, box, unit, want waar moesten we alles laten?

Ik bedacht dat de Oldtimer maar in de garage moest zodat man eindelijk kan gaan sleutelen en het ding ooit voor onze Biod Bambi kan pronken.

De Biod hebben we gestald en een kar vol auto onderdelen alvast in de achtertuin gezet.

Nu moest de  garage dus leeg...

Ok, in plaats van een veranda een afdak aan de schuur/garage zodat we nog kunnen klussen en het een en ander kunnen opbergen als straks de Ford in de schuur staat.

De zolderverdieping in de schuur eens afmaken zodat daar de auto onderdelen op kunnen.

De aanhanger met rommelmarkt spullen leeg halen om daar de auto onderdelen in op te halen.

Alle dozen met spullen ompakken om ze in een box te kunnen zetten.

De tuin met zooi, troep en bende opruimen want we willen ook kunnen zitten en die meuk kan dan ook in de box.

Het afdak was klaar, ik ruimde de tuin leeg en zette wat losse spullen in een rek onder het afdak.
De dozen met spullen stapelde ik op in de kamer, de auto onderdelen gingen naar de zolder.

En vanmorgen kwam ik beneden en de tuin is leeg, ruim, de dozen in de kamer zijn niet half zoveel als we dachten en kunnen ook op zolder of terug in de kar voor de  markt.
Twee dozen met onverkoopbare zooi werden dankbaar in een autooooootje gestopt door een heel blij mannetje die het op de vrij markt wilde verkopen.
De kapotte fietsen en wat oud ijzer ging bij de buurman in de oud ijzer container.
De kliko's  zitten vol, de spieren doen pijn.

Vandaag gaat de rest uit de garage, een muurtje afbreken, morgen de oprit leegmaken en dan kunnen we verder met de plannen voor de trouwerij.

Goh, wat kan een mens het soms druk hebben, en wat lekker is dat..
Ik zou zeggen, blader nog even door mijn aanbod, dan hoef ik iets minder op te ruimen.

Something old, something new

Something old, something new.

De nieuwe titel van de vernieuwde website Super Oldies

Zoals ik eerder vertelde zijn de plannen gewijzigd omtrent de emigratie en zijn we druk bezig met (nog steeds) de verbouwing en inrichten van nieuwe huis.
Omdat we nog wel wat jaartjes in Nederland blijven is het natuurlijk wel zo leuk om van je hobby je werk te maken. Oude spullen, rommelmarkten, veilingen, marktplaats en vakanties zijn bij uitstek de plaatsen om leuke dingen te vinden. Zo hebben we de afgelopen weken stad en land afgereist.

Op marktplaats vonden we een kast die we samen met een deel van het servies aan de andere kant van de afsluitdijk hebben opgehaald. En een nieuwe liefde was geboren.

Het Saks blau servies, gemaakt door Jeager, winterling, kahla, eisenberg en bavaria, pffffft.

Afgelopen week in Winterberg, waar mist, regen en een temperatuur van 10 graden ons verplichtte om uitstapjes te maken naar Antiekmarkten en andere leuke bezienswaardigheden, hebben we een verzameling van heb ik jou daar bij elkaar gesprokkeld. Nu staat de kast tjokvol met alle soorten Saks servies door elkaar.

Ik vraag me af, zouden we genoeg hebben aan 5 melkkannetjes in een huishouden waar niemand melk in de koffie heeft?

Voor deze stoel reden we driehonderd kilometer, nou ja, niet voor deze stoel maar voor een paar eetkamerstoelen die het net niet waren. Dit arme oude loeder stond vescholen in een hoekje en is werkelijk zo vaak opgelapt en doorgesleten dat het gilde..........neem mij mee!!!!! En zo geschiedde. Dit antieke object wordt mijn brei stoel naast de kachel. Alleen nog een schapenvel erover.

Niet Groen maar Roodwitblauw

Soms is het Groen bezig willen zijn in combinatie met consuminderen of besparen erg lastig. Wij zitten in een verbouwing en hebben net een oude caravan gekocht, dan heb je belabberd veel afval wat allesbehalve groen is.